Leider verslag
Zaterdag 12 juli
Het verzamelen vanmorgen verliep op rolletjes. De kinderen stonden te popelen om te vertrekken! We fietsten fluitend de Hoef uit en werden bij menig huis nog even uitgezwaaid.
De kinderen krijgen altijd nog even de fietsregels uitgelegd bij de eerst beschikbare picknickplaats om vervolgens aan de lange tocht te beginnen. De jongste groep fietste voorop, en kreeg van een wielrenner te horen dat de brug in Woerdense Verlaat stuk was. Dus ze stopten bij recreatieterrein "De Snoek" voor uitleg. De grootste groep fietste voorbij en had dit niet gehoord, dus gniffelden de kleintjes in hun vuistjes. De groote groep kon hierdoor vast wat extra kilometers toevoegen aan hun ritje.
Ondertussen werd in De Hoef de vrachtwagen geladen. Marlies en Dave kwamen met de vrachtwagen om al de spullen naar Lunteren te brengen. Helaas kon de vrachtwagen niet bij Joop naar beneden dus moesten de spullen naar boven gelopen worden. Alvast een goede warming-up voor de keukenploeg! Hierna was het verzamelen voor de jongste groep bij De Springbok, waar ze verdeeld werden over de auto's van de keukenploeg leden. Uitgerust met zakken snoep kwam niemand wat te kort.
Beide groepen kwamen bij Overvecht / Utrecht bij elkaar en hebben daar samen de broodjes opgegeten. Leiders Chris en Dave hadden onderweg nog wat vers fruit (Ananas, meloen en kersen) voor de nodige vitamientjes.
De vrachtwagen was inmiddels aangekomen bij het kampadres. Met zijn allen even uitpakken en daarna alles even opbouwen en installeren. ondertussen waren de kinderen lekker aan het spelen en de boel aan het verkennen.
De kinderen waren al een aardig eind opgeschoten, en hebben nog even bij het Henschotermeer gezwommen en uitgerust. het was heerlijk zwemweer en na 1,5 uur gingen ze aan het laatste stuk beginnen. Eenmaal op het kampadres aangekomen konden de kinderen genieten van heerlijke tomatensoep (met balletjes!) en een culinair hoogstandje van de keukenploeg: een broodje hamburger met alles erop en eraan. Chris en Dave wisten tijden het schenken van de sauzen menig kunstwerk te creeeren waarbij de duimen van de kinderen niet gespaard bleven.
Na het eten van een ijsje kwamen de kampleiders erachter dat de kamerindeling niet hetgene was wat ze ervan verwacht hadden, dus moest het toch nog even omgegooid worden. Iedereen moest nog even met het slaapgerei op de juiste plek gezet worden. Een hilarisch stukje georganiseerde chaos. Na deze onderbreking konden de kinderen lekker spelen of aanschuiven bij de troostfinale van Nederland tegen Brazilie. Ook werd er nog gewandeld.
Om 16 uur ging het zwembad dicht en vertrokken we op de fiets terug richting het kamp. Een prachtige route door weiden en bossen. We konden terug op het kamp meteen aan tafel. Groentesoep, macaroni en een fruityoghurttoetje toe. Smullen! Na het eten was het even tijd om te chillen en kon de kampleiding lekker rustig een bakje koffie drinken en het avondprogramma bespreken. Het werd levend stratego! Alle energie is er lekker uitgerend en de kinderen liggen allemaal op tijd in bed. Bekaf van alle eerste indrukken en activiteiten.
Hierna ging iedereen lekker slapen.
Zondag 13 juli 2014
Het was ongelofelijk maar waar, de meiden van groep 6 en 7 zaten rond half 8 allemaal al weer rechtop in hun (lucht)bed. Een kort nachtje voor de meesten. Maar alweer vol energie en adrenaline: de eerste nacht is overleefd! Om half 9 zaten we gezellig aan het eerste kampontbijt. Broodjes hagelslag, ham, kaas, het ging er allemaal weer in als koek. Met volle buiken stapten we op de fiets richting Ede, zwembad De Peppel, waar we meteen herkend werden door de badmeester. Doe de groeten van Bep en Hen en je bent overal welkom!, ook al is het eigenlijk zondag familie-zwemdag. Het zwembad lag nog vers in het geheugen van de kinderen, met name de bandenglijbaan. Iedereen blij en meteen lekker het water in. Met zijn allen in de banden als een slinger naar beneden en rennen over de stormbaan. Er werd weer flink met Chris en Jordy gestoeid. Ook de keukenploeg kwam even zwemmen toen ze de broodjes brachten. Het zonnetje liet zichzelf steeds meer zien zodat we ook buiten konden zitten. Iedereen heeft zich goed vermaakt.
Maandag 15 juli
Lege tassen mee en dichte schoenen aan was de boodschap na het ontbijt vanmorgen . Dat kon niet missen: inkopen doen! Net als vorig jaar in het gezellige dorpsstraatje. Albert Heijn, Dekamarkt, Hema, Etos en allerlei leuke boekwinkeltjes: alles was al open. De dames kwamen keurig met een paar tasjes weer naar buiten, volgestopt met allerlei lekkers. De mannen daar in tegen hadden zakken én tassen vol. Chips, cola in flessen blikjes, kauwgom, nog meer chips, koekjes, chocola, dropjes, nog meer dropjes. En zelfs een bak huzarensalade. Je zal maar verhongeren ’s nachts. De helft was al in de buikjes verdwenen terwijl we op het stoepje in het zonnetje zaten te wachten tot iedereen klaar was. En toch paste het bijna niet meer achterop hun fiets. De leiders aten een lekker taartje en daarna konden we door de miezerregen terug naar het kamp. Hopelijk werd het weer later op de dag beter.
Dave en Jordy hadden in de tussentijd het kampterrein omgebouwd tot een zevenkamp. Overal lagen spannende spellen klaar en het belangrijkste onderdeel was net als vorig jaar weer aanwezig: de mega grote opblaas stormbaan én een fles groene zeep. Onder een luidgejuich fietsten ze het terrein op. Een aantal spellen waren ook weer met water. En geleidelijk aan kwam de zon door. De kinderen waren al snel doorweekt. De opblaasstormbaan was weer een succes. Tijdens een van de spelrondes moesten de kinderen zo vaak mogelijk omhoog klimmen via de steeds gladder wordende traptreetjes en daarna over de zeephelling keihard naar beneden glijden. Lachen!
Tijdens het eindspel konden de groepjes hun punten verdubbelen door met z’n allen nogmaals over de stormbaan te gaan, maar nu zo snel mogelijk. De winnaars kregen een heerlijke taart. Ze hadden nog niet genoeg gesnoept!
Daarna mochten ze zelf nog lekker ravotten of chillen tot we gingen eten. Dat eindigde natuurlijk in een scheerschuimgevecht! Iedereen zat helemaal onder!
De meiden hebben gezellig met Joska en Carolien aan de tekentafel gezeten en mooie kaartjes getekend om naar het thuisfront te sturen. Rond 6 uur zaten we aan tafel: aardappels, bloemkool met saus en een gehaktbal met appelmoes. Smullen!
’s Avonds zijn we het bos ingegaan voor een nieuw spel: het douanespel. De kinderen moesten in groepjes zoveel mogelijk spullen van de ene naar de andere kant van het bos smokkelen. Hockeysticks, melkpoeder, filmrolletjes, pionnen en andere waar werden al rennend in veiligheid gebracht. Elk smokkelwaar was een aantal punten waard en de kinderen moesten zoveel mogelijk punten halen. Maar dat was natuurlijk geen eitje, want in het bos zaten douaniers verstopt die de kinderen probeerden te tikken en zo hun smokkelwaar af te pakken. De kinderen vonden het erg leuk! En de leiders hebben nog nooit zo hard gerend!
Dinsdag 16 juli
Iedereen werd vanmorgen wakker gemaakt met een flinke straal water: kampleider Dave had een waterpistool te pakken gekregen! Hoefden we meteen niet meer te douchen.
Na het ontbijt moesten de kinderen hun skispullen (huh?) én hun zwemspullen pakken en sprongen we op de fiets voor een flinke tocht: naar het Bosbad in Putten. Dit was ongeveer 25 kilometer fietsen, een rit van bijna 2 uur. Ze hielden het allemaal goed vol en de weg was weer prachtig! Het was een eind fietsen maar zeker de moeite waard! De kinderen vonden het een leuk zwembad, met binnen én buitenbad. Rond een uur of half 6 zat iedereen weer op de fiets terug. De terugweg was een stuk pittiger. Iedereen was moe van het zwemmen. Gelukkig kwam iedereen zonder al te veel schade weer aan op het kamp waar de keukenploeg klaarstond met heerlijke kippensoep en pannenkoeken! Chris en Dave deden waar ze goed in zijn: stroop en poedersuiker op (en naast en over en onder) de pannenkoeken strooien. En de kinderen deden waar zij goed in zijn: Dave en Chris terugpakken. Een van de kinderen had een eigen poedersuikerbus gekocht bij het inkopen doen en die kwam nu uitermate van pas! Chris heeft de suiker nog achter zijn oren zitten. De kinderen hadden reuzenhonger want de pannenkoeken zijn bijna op. Hopelijk is er nog net genoeg over voor de beroemde pannenkoekensoep voor morgen.
Toen het begon te schemeren was het weer tijd voor het Nachtspel! De leiders hadden zich al verdacht gemaakt door zich in hun geheime hok in allerlei enge kostuums te hijsen en vooral niet verdacht te doen. Dit jaar waren de hoofdrolspelers de koperdieven van de Lunterse grafheuvels.
Het is verschrikkelijk! De geest van de prehistorische kopersmid is ontwaakt en met het verkeerde been uit zijn graf gestapt!
Hij werd wakker van een koperdief die er vandoor ging met zijn koperen schatten. Sindsdien waart hij elke nacht rond op zoek naar koper. Hij heeft het vooral gemunt op meisjes met koperkleurig haar, maar ja hij ligt al een tijdje in dat graf, dus echt goed zien doet hij niet meer…
Het koper moet terug dat is duidelijk. We moeten op zoek naar die koperdief in het bos om zijn buit weer af te pakken en daarmee de geest weer terug te lokken in zijn grafheuvel! Alleen… er zitten 6 koperdieven in het bos die allemaal zeggen de buit te pakken hebben kunnen krijgen… en te hebben verstopt. Slechts 1 spreekt de waarheid en heeft de kopersmid daadwerkelijk ontmoet. Ontdek wie en vind de buit!
De kinderen liepen een route waarbij ze onderweg de zes koperdieven tegenkwamen. En dat was toch wel een beetje eng, voor sommigen iets te eng. Maar iedereen heeft het overleefd en de koperschat is teruggevonden! Hij lag verstopt in de openhaard!
Woensdag 16 juli
Vandaag hadden we een lekkere dag op het kamp. We sliepen een beetje uit, totdat Dave ons kwam wekken met wat pannendeksels. Altijd fijn.
De winnaars van het nachtspel kregen een heerlijk gebakken ei voor het ontbijt. Aan het einde van de ochtend begonnen we met het spel “reis rond de wereld.” De kinderen kregen een fictief geldbedrag waarvoor ze een eerste vliegticket naar een land/stad konden boeken. In het land moesten ze een opdracht voltooien waarmee ze dan weer geld konden verdienen voor een volgend (duurder) vliegticket, enzovoorts. Iedereen deed enthousiast mee met theezakjes over een waslijn gooien (Zakynthos), moertjes opstapelen met Chinese stokjes tot een torentje (Shanghai), pinpongballen uit een bak blazen met feesttoeters (Londen) of een rugbybal wegschieten met een mega katapult van fietsbanden (Australië). Tussendoor aten we een lekker broodje. Aan het einde van de dag mochten de kinderen nog even hun eigen gang gaan. Lekker rollenbollen op het luchtkussen, rond de tafel met tafeltennis of al lekker tutten en make-uppen voor de disco avond. Joske en Joska hadden hun make-up en schminkkoffer mee en zaten lekker met de meiden (en later ook wat jongens) rond de picknicktafel buiten. Iedereen werd voorzien van mooie oogschaduw, mascara en een eye of armpaint met schmink. Er was ook fluorschmink die je heel mooi kon zien in de black light van de disco! Dit vonden de jongens en ook de leiders wel tof. Na de koffie kon het feest beginnen. Iedereen stond meteen vanaf het begin al lekker te dansen. De sfeer zat er meteen goed in! Iedereen danste met elkaar. Dat is wel eens anders geweest. Dan waren de leiders de hele avond bezig iedereen op de dansvloer te krijgen, wat natuurlijk alleen maar afschrikt als je die ziet dansen…Dj Martijn had weer de hipste hits gedownload en iedereen kon ook zelf nummers aanvragen. Wie niet wilde dansen kon lekker in de hal aan de tafel loomen (armbandjes maken van beugelelastiekjes, voor degene die denkt “loomen?”) of een potje kaarten. Toen de kinderen allemaal hun tanden aan het poetsen waren gingen de leiders nog even door op de hits van hun tijd: grease lightning, I wanna be a hippie en nog vele andere. En ineens was daar de cup-song, iets wat de leiders al de hele week wilden leren, want dat deden de kinderen steeds aan tafel terwijl ze op hun eten wachtten. Iedereen met een plastic beker in een kring op de grond. En ze deden het lang niet slecht, die leiders!
Een van de oudere meiden had zich eigenlijk al verraden. “Ik ga wel meteen slapen hoor,” zei ze, terwijl ze met een schuin oog en een grijnsje naar het meisje naast haar keek. Naast de deur hingen handdoeken over de reling, die het zicht vanaf de tafel van de leiders beneden naar de deur van de meidenkamer belemmerden. Joske had nadat ze de meiden in bed had gestopt deze handdoeken maar even een eindje op zij geschoven om dat zicht weer terug te krijgen. Je weet immers maar nooit wat die meiden allemaal van plan zijn ’s nachts. Na een paar minuten kwam een van de dametjes naar beneden om te plassen en een ander om haar voeten te wassen (met handdoek.) Die handdoek kon daarna vakkundig weer over de reling gehangen worden. Maar deze handdoek was te klein en dit werd door Ronald opgemerkt. ”Moest daar niet een grotere handdoek hangen dames?”Een luid gegiechel volgde. Af en toe ging de deur even op een kiertje. Op een gegeven moment was de deur helemaal open en sneekten vijf meisjes een voor een naar de jongenskamer. Toen bedachten de leiders een plan om de meiden in de val te lokken. De andere meiden die nog netjes in bed lagen hadden op aanraden van de leiders de deur geblokkeerd. Terwijl de meiden gillend terug renden naar hun kamer en de deur probeerden op te doen was Dave verschenen met zijn beruchte waterpistool en spoot de meiden flink nat. Als muizen in de val, ze konden geen kant op. Nog meer gegil en gegiechel. Uiteindelijk ging toch de deur open en gingen de meiden met de staart tussen de poten (en hier en daar wat nattigheid) toch maar in bed liggen. De leiders hebben nog lang nagenoten van deze mislukte sluippoging.
Donderdag 17 juli
Dat was lekker wakker worden: keihard dreunende muziek schalde uit de boxen de kamers in vanmorgen. Iedereen zat in een klap rechtop in zijn bed en keek daarna gemiddeld 10 minuten versuft en beduusd voor zich uit. Daarna was het weer een soort van mogelijk om in beweging te komen en aan te kleden. Dat was even schrikken zeg! Wakker waren ze in ieder geval wel!
Na het ontbijt stapten we op de fiets naar de markt in Barneveld. Vorig jaar waren we daar ook voor het spel vossenjacht. Dit jaar hadden we iets nieuws in petto voor deze locatie: Crazy De Hoef (naar aanleiding van het tv-programma Crazy 88 van BNN) De kinderen gaan in groepjes op pad en krijgen steeds vijf opdrachten mee. Al die opdrachten moeten ze uitvoeren op een zo origineel mogelijke manier en van het resultaat een foto maken. Naar aanleiding van de foto’s beoordelen de kampleiders de originaliteit. Na elke vijf opdrachten komen de groepjes terug bij hun teamleider en krijgen ze weer vijf nieuwe opdrachten mee. Het gaat natuurlijk vooral om de lol en de durf om mensen op straat aan te spreken voor de verschillende opdrachten. Zo kreeg een groepje gratis ijsjes nadat ze… en had een ander groepje een worst bemachtigd nadat ze even hadden geholpen in de worstenkraam n.a.v. de opdracht: “help een marktkoopman in zijn stal.” Een van de kinderen kreeg een bitchslap van een vrouw in klederdracht (de opdracht was nét ietsje anders hoor) en een groepje had bij de kruitvat een hele rol papier gekregen om een mummie te maken van een van de teamleden. Er werd een hele modeshow gedaan in de Cool Cat en een hinkelbaan gebouwd van schoenen in de Blokker. En er zit hier en daar nog wat slagroom achter de oren van degenen die zoveel mogelijk negerzoenen moesten eten. Een geslaagde ochtend in de brandende zon. We hebben iedereen goed ingesmeerd en maar veel ijsjes gegeten. Na het spel mochten de kinderen zelf nog even over de markt lopen om wat souvenirs te kopen.
Daarna vertrokken we richting het Oosterbosbad, een rotonde verderop. Dit buitenzwembad was vorig jaar erg goed bevallen. Een glijbaan, twee duikplanken en een gezellig grasveld met genoeg schaduw om de middag door te komen. Er was zelfs een voetbalkooi. Een walhalla voor alle jongens dus. Met z’n allen in de rij voor de duikplank om toffe trucs te laten zien. Bommetjes, schoonheidsduiken, handstanden, alles kwam voorbij. Rond het einde van de dag hadden zich wat grootlijvige mannen bij de duikplank verzameld. De bommetjes die zij maakten waren een echte show. Iedereen stond te kijken en riep “oh” en “ah” langs de kant.
We bleven lekker lang in het bad. Rond 7 uur fietsten we terug naar het kamp en konden we meteen aan tafel. Chinese tomatensoep, nasi kip met pindasaus en een eitje en als toetje dubbelvla.
Morgen staat de wekker heel vroeg dus de kinderen lagen er allemaal al vroeg in. Nu maar hopen dat ze ook snel in slaap vallen…
Vrijdag 18 juli:
Vroeg uit bed zodat we op tijd kunnen ontbijten en vroeg naar de bus kunnen. Op naar het pretpark, maar welke dat is voor iedereen nog de vraag. Vele suggesties zijn voorbij gegaan, zo zouden we naar de Efteling gaan, of net als vorig jaar naar Slagharen. Toen we pas bij het pretpark aan kwamen wisten de kinderen pas dat we een dagje naar AVONTURENPARK HELLENDOORN gingen.
Al snel zagen de kinderen de vele glijbanen en hadden ze er zin in. Alleen een dingetje… het park was nog niet open, gebeurt niet vaak dat wij te vroeg zijn. Maar het is ons toch nog een keertje gelukt! Zo hadden we mooi nog even de tijd om iedereen op de parkeerplaats in te smeren en iedereen een bandje om te doen. Dan nog even opzoek naar een goede verzamelplek voor alle tassen, jassen en waar we een broodje kunnen eten. Alle tassen werden neergelegd (lees neer gegooid) en de kinderen waren weg. De zweefmolen, het schip, de boomstammen, achtbaan enz. door sommige werd niks overgeslagen. Door het fijne zonnetje was het niet erg wanneer sommige van ons in de fontein belanden, je was tenslotte zo opgedroogd. Om een uur konden we dan eindelijk naar het waterpark met de glijbanen. Hier waren verschillende glijbanen, waar je met een band of een matje vanaf moest gaan. Met z’n tweetjes of alleen. Sommige hebben zich hier de hele middag vermaakt en andere hadden een rondje glijbanen gehad en hielden het weer voor gezien in het waterpark.
Om vijf uur ging het park dicht en konden we weer op weg naar de bus om vervolgens nog een klein tukkie te doen tijdens de rit naar het kamp. Eenmaal op kamp aangekomen ging iedereen zo braaf als ze zijn aan de picknicktafels zitten. De een zat een nog een Donald duckje te lezen, de ander zat voor zich uit te staren en weer andere probeerde een gesprekje met te houden, maar dat was nogal lastig doordat iedereen toch wel een beetje moe was van z’n dag (+ de rest van de week). Een kwartiertje later kwam het avond eten; patat met frikandellen en kroketten!! De kinderen hebben hiervan gesmuld.
Na het eten werd er door de leiding besloten dat we de volgende dag heel heel vroeg moeten opstaan zodat we 9 uur op de fiets kunnen zitten voor de terugreis naar de Hoef, dit omdat het erg warm schijnt te worden. Dus iedereen al zoveel mogelijk spullen in de tassen/koffers doen zodat we morgen ochtend niet zoveel meer hoeven te doen.
En daarna het kampvuur… meestal erg lekker om ’s avonds bij te zitten maar laten we het nu maar houden op dat het sfeer geeft en dat het gezellig is. Want voor de warmte hoefde we het niet echt te doen. Er werden tafels bijgeschoven waar het minder warm was maar zodat we wel gezellig bij elkaar konden zitten. Alleen waren de kinderen echt wel een beetje moe. Al snel was alleen de leiding nog bij het kampvuur en waren de kinderen netjes tanden aan het poetsen, pyjama’s aan het aandoen en gingen ze lekker slapen. De grote meiden en de jongens hadden elkaar nog even opgezocht en lagen nog gezellig met elkaar te kletsen. Totdat het dan toch echt tijd was om te gaan slapen. En ze wisten allemaal maar al te goed dat het de volgende ochtend erg vroeg dag zou worden.
Zaterdag 19 juli:
Oef… zes uur de wekker. Zowel voor de kinderen even pittig als voor de leiding! Voor rustig wakker worden hebben we geen tijd, dus meteen aan de slag. Spullen inpakken, tassen/koffers naar buiten tillen en zorgen dat we de kamers nog een beetje aanvegen. Daarna ontbijten en om 9 uur zaten we dan toch echt op de fiets!!
De keukenploeg en de jongste kinderen die met de auto mee gingen zorgden ervoor dat de vrachtauto ingeladen werd en dat het gebouw netjes en schoon werd achtergelaten.
De jongste groep heeft elke keer na ongeveer anderhalf uur gefietst te hebben een pauze gehad, met een broodje en wat te drinken en na een half uurtje gingen we weer verder. En net voordat we de bossen uitgingen bij Utrecht is iedereen nog een keertje ingesmeerd en konden we er tegenaan. In Breukelen hebben we nog een ijsje met wat te drinken gehaald en nog net voordat we langs de Amstel gingen fietsen een valpartij. Maar al snel konden we weer verder en hadden we een stop bij de brug van Woerdense Verlaat. De schoenen gingen uit en verschillende kinderen hebben even pootje gebaderd in de Amstel. Daarna konden we weer verder maar trad de vermoeidheid op. Eenmaal bij de schuur met spullen hadden alle ouders zich verzameld en hadden we een heel erg warm welkom! Super trots dat we het allemaal zo goed hebben gedaan!
De oudste groep was zelf al voor de vrachtauto met spullen in de Hoef aangekomen die had file en daar hadden wij als fietsers natuurlijk geen last van.. je hoeft dus niet te vragen hoe de terugreis ging van de oudste groep. Dat ging gewoon super goed en snel.
Kortom een gezellige en goed geslaagde week kamp!!