Leider verslag

Zaterdag 15-07-2017

Eindelijk was het weer zover, het Hoefsejeugdkamp! Om 10.00 uur (lees 10.15) vertrokken de bikkels die het stuk naar Putten gingen fietsen. Nadat de vrachtwagen met behulp van vele ouders gepakt was, kon ook groep 6 om 12.00 uur de auto in en richting Putten. 

In Mijdrecht lag van de jongste groep het snoep al op de grond, na een lekke band kwamen beide groepen aan bij Baarn. Na een korte stop waarbij de leiding van een heerlijk appeltaartje heeft genoten ging de tocht weer verder en was onderweg het zadel van de kinderen van lava, waarbij iedereen op hun fiets stond. 

Na een aantal korte stops, stond er bij strand Nulde de laatste stop te wachten. Hier mochten de kinderen gaan zwemmen. Alleen was het wat frisjes, ondanks het weer hebben toch een paar kinderen de koude wateren getrotseerd, de rest genoot van het gewieg van de schommels. 

Ondertussen in Putten was de jongste groep onder de indruk van alles wat hen te wachten stond en werd hen al het een en ander uitgelegd tijdens een wandeling in het bos. Nadat ze eenmaal hun tassen op de kamers hadden, kwamen de kussen en de bussen scheerschuim tevoorschijn, het eerste scheerschuim gevecht is een feit, geweldig! Nog maar net afgespoeld kwamen de andere groepen al aangefietst. We konden we rond 18.30 uur aan tafel om van een broodje met hamburger te gaan genieten. Onze boer uit Texas kondigde deze aan! Goed gedaan Chris (boer Olke)! 

Na wat passen en meten bij de meiden op de kamer, is het bij iedereen gelukt om zijn bedje klaar te maken! Eerst nog even een kleine wandeling (deze was ietsjes langer als gepland voor de jongste groep) en iedereen kon zijn tanden gaan poetsen en richting hun bedje om nog eventjes te kletsen en daarna heerlijk te gaan slapen.

Zondag 16-07-2017

Om 8.00 uur gewekt, pannen en soeplepels die een gonzend geluid maakten. Dit was natuurlijk door het gehele kamp gebouw te horen, erg fijn.. ;-( Met 15 minuten zaten alle kinderen aan tafel, waarbij de meiden in pyjama klaar zaten voor het ontbijt. De kinderen waren zo snel dat de leiding, de gesmeerde boterhammen en de thee nog eventjes op zich lieten wachten.

Na het ontbijt heeft iedereen zijn zwemspullen bij elkaar gezocht (toch?!) om een kwartiertje te fietsen naar Bosbad Putten. Om 10 uur aangekomen en om 11.15 gingen hier de eerste patatjes al over de toonbank. We hadden goed ontbeten toch? De kampsfeer zit er goed in en dit hoort er natuurlijk bij. In het zwembad hebben de kinderen erg genoten van de stroming, de glijbanen, het bubbelbad en het luchtkussen. Wij als leiding hebben de kinderen bijna niet gezien, wat een goed teken is! Om half 5, de terugweg naar het kamp.

Bij de leiders van de middelste groep was opperste concentratie nodig om de knooppunten route te volgen, tempo aan te houden en de groep bij elkaar te houden, pff best een hele klus als leiding, maar de middelste groep was als eerste op kamp!! Dat terwijl de oudste als eerste vertrokken…. Hmm… onderweg een kleine stop voor de oudste groep om, om…. de kortste route te vinden…. Kortom een aantal kilometers voor de oudste groep extra. Na een overheerlijk groentensoepje en een heerlijk bord spaghetti die de keukenploeg voor ons bereid had. Werden de kinderen die meegedaan hadden aan de Rabobank sponsor fietstocht voor de hele groep bedankt. Wij als leiding zijn erg blij dat de opkomst zo groots was dit jaar en hopen dit vast te houden! Bij deze ook dank aan alle andere fietsers!

Na het dagelijkse kopje koffie van de leiding en het kopje thee waar een aantal meiden en een jongen van genoten hebben. Kwam Yvon Jaspers (euhm… Wouter met een paar borsten volgens de kinderen) vertellen dat we in het bos het briefjesspel gingen doen. De kinderen mochten kiezen voor welke boer (Leon, Dave, Ronald en Chris) zij gingen lopen en zij dus een brief zouden schrijven. De ene boer was wel wat geliefder dan de andere boer. Wie de meeste brieven heeft gehad horen we morgen! Na de tekencontrole, konden de kinderen nog even heerlijk in hun bedje kletsen en zijn ze daarna lekker gaan slapen! Op naar morgen, een nieuwe dag waar alle kinderen al enorm naar uitkijken, we schijnen inkopen te gaan doen…. En dat lint wat achter het gebouw op de grond ligt, zorgt ook voor de

Maandag 17-07-2017

Na een heerlijk nachtje slapen, werden we erg rustgevend gewekt. Het liedje ‘wakker worden' van Jochem Meijer klonk door de boxen.... Eenmaal de ogen weer open en het gezicht uit de plooi, zat iedereen weer klaar voor het ontbijt. De broodjes gingen weer erg snel naar binnen. Na een stevig ontbijt, gingen we met de zwemspullen op weg om inkopen te doen. In Putten werden alle winkels leeg gekocht, van speelgoed auto's, tot taart voor de leiders.

Terug op het kamp zijn alle kinderen met de leiders opzoek gegaan naar de bril die gister verloren was met het briefjesspel. Dit was bedacht als een heel middag programma, maar met vijf minuutjes kwam de held van de week al aan met de bril!! Dan maar alvast gaan lunchen, die meteen tevoorschijn werd getoverd. Na de lunch kwam er een onbekend geluid uit het gebouw, het ontruimingsplan werd uitgevoerd. Gelukkig was dit van te voren (op zaterdag) al doorgenomen. En alles liep heel soepel. Nadat er verschillende pogingen waren gedaan om het "brandalarm" uit te krijgen. Kreeg één van de leiders ineens een geniale ingeving. Het was toch gewoon het alarm van het invalidetoilet. Had een van de oudere leiders misschien moeite om van het toilet af te komen? Het geluid is nu geplaatst en gelukkig was er niets ernstigs aan de hand. De ontruiming ging in ieder geval heel soepel.

Vervolgens begon de zes plus twéé kamp. Onder het genot van een zonnetje, werden er verschillende spelletjes gedaan. Een stormbaan stond klaar, het mijnenspel, skilopen in boerenoveral met twee linker laarzen, kluts knieën en het sponzen uitknijpspel via het hoofd. De kinderen deden enthousiast mee en de strijd onder de teams was om te snijden. Toen de kinderen aan hun snoep, chips en broodjes worst zaten konden de leiders zelf nog even het mijnenspel spelen. Hier was tussen de middag nog geen tijd voor. Het was mannen tegen de vrouwen en natuurlijk hebben de mannen gewonnen! Eenmaal aan tafel had de keukenploeg weer een lekkere maaltijd klaar staan, de kinderen hebben genoten van hun worteltjes, doperwtjes, gebakken aardappelen en vissticks.

Na de afwas kwam Yvon Jaspers weer even langs om de winnaar van het briefjesspel bekend te maken. Ook zag ze dat de brievenbus al goed gevuld was met brieven voor de boeren. Ze attendeerde erop dat de brievenbus morgen geleegd gaat worden en er morgen een speeddate kan komen(Spannend!!!!). Na het bezoek van Yvon werd er een nieuw spel uitgelegd (Levend Mastermind). Dit was voor de kinderen als voor de leiders nieuw, maar dit ging echt goed! De kinderen moesten een code zien te kraken, waarbij ze cijfers via verschillende posten op konden zoeken in het bos. Na het spel nog een zakje chips en een glas limo en vervolgens naar bed toe. Toch?

De oudste kinderen zaten nog heerlijk met elkaar en een clubje meiden hebben hun net gekochte maskertjes op hun gezichtje gedaan, super gezellig! Toen de kinderen eenmaal sliepen, hebben de leiders alvast genoten van de meest fantastische brieven die de kinderen aan de boeren hebben geschreven. Dit beloofd veel goeds! Wij hebben zin in morgen!

Dinsdag 18-07-2017

Vandaag mochten de kinderen en de leiders een beetje uitslapen. Hier hebben ze dan ook erg van genoten. Wel werd iedereen wakker gemaakt met pannen, wat toch echt wel minder genieten was. Eenmaal wakker en ontbeten stond er een leuke route door het bos te wachten om een stukje te fietsen naar Zeumeren. Hier scheen het zonnetje vol op, maar het water was een klein beetje koud. Gelukkig hadden de meiden erg leuke tijdschriften mee met de meest interessante verhalen, zowel de jongens als de meiden plozen de tijdschriften van voor naar achter helemaal uit.
De jongste jongens waren veelal in het water te vinden en vonden het tussendoor ook best gezellig met de meiden die zich vooral op de handdoeken vermaakten. Daar werden de hersens weer gekraakt en de huwelijks aanzoeken weer gedaan in de brieven naar de boeren. De jongens konden hun kunsten showen tijdens het voetballen tegen de leiders, natuurlijk hebben de leiders uiteindelijk gewonnen.... Bij het meer was er veel te doen, onder veel gejuich van de kinderen werden de leiders ook nog eens aangemoedigd tijdens het waterskiën en wakeboarden.
Op de terugweg, helaas een klapband voor een van de kampleiders (natuurlijk gekeurd op de fietsenkeuring), die op de heenweg aangaf hoop te hebben geen lekke band met haar fiets. Wat een geluk voor een van de kinderen die fijn achterop mocht en dus niet terug hoefde te fietsen. Eenmaal op kamp stonden de pannenkoeken al klaar. Deze had de keukenploeg natuurlijk weer met veel liefde gebakken. Het jaarlijkse geniet momentje van kampleiders Dave en Wouter, verschillende kinderen hebben nog niet helemaal door dat zowel hun pannenkoek als hun eigen armen, duimen en handen voorzien zouden worden van poedersuiker en stroop.
Na het eten konden de kids lekker hun gangetje gaan en hadden de leiders tijd om zich om te kleden voor het nachtspel, of zoals de kinderen zeggen de spooktocht. Het verhaal begon uiteraard met een bezoekje van Yvon. Ze kwam in paniek vertellen dat de dieren van de boer ontsnapt waren en de kinderen in het bos opzoek moesten gaan naar de dader. In het bos was er veel gegil te horen en kwamen ook aardig wat bange kinderen bij de posten aan. Dit terwijl er maar één schrikpost was. Hierbij waren er wilde zwijntjes over de box te horen en de schrikfactor was hierdoor erg hoog. Verder was er in het bos een boer en een boerin te vinden, een verliefd stelletje en verschillende dieren. Nadat de kinderen weer van de schrik bekomen waren En alle enthousiaste verhalen hadden verteld over de "spooktocht". Kregen ze nog een zakje chips en wat limonade. Daarna mochten ze de bedjes opzoeken en zijn ze heerlijk gaan slapen. Kortom weer een heerlijk dagje.

Woensdag 19-07-2017

Och wat vermoeiend om weer wakker te worden en dan helemaal met keiharde muziek. Eenmaal de oogjes weer open konden wij ons klaarmaken voor de dag. Dat is bij de meiden nog best vermoeiend en dit heeft even de tijd nodig. Fijn dat er ook nog jongens mee zijn en blij dat dit bij de mannen gewoon allemaal wat soepeler en sneller gaat! Iedereen zat volgens de tijdsplanning aan tafel (ja.. vandaag hadden we deze toch echt). Om 9.40 uur stonden alle kinderen klaar om elkaar in te smeren. Gister ging het namelijk erg hard en vandaag waren de voorspellingen ook weer erg mooi.

10.05 uur kwamen we allemaal bij het klimbos aan, de kinderen waren allemaal erg enthousiast. Maar op de een of andere manier was het geen verrassing meer... onder leiding van een 13 jarige of ouder mochten de kinderen in groepjes van 4 klimmen. Iedereen werd in veiligheidshesjes gehesen, kreeg uitleg en moest eerst een proef parcourtje afleggen. Nadat ze dit gehaald hadden mochten ze de verschillende parcoursen trotseren, deze waren wel tot 25 meter hoog. Zelfs de kindjes met extreme hoogte vrees, hebben hun angsten overwonnen en hebben een poging gewaagd om te gaan klimmen, er waren gelukkig ook lagere parcours. Zowel de kinderen als de leiders hebben hier enorm van genoten en hebben ietsjes meer tijd gepakt dan vooraf afgesproken... maar ach het was toch niet zo heel erg druk! De begeleiders daar waren overigens heel behulpzaam. Zelfs toen een leider vast kwam te zitten halverwege de tokkelbaan, op achttien meter hoogte. Had deze toch niet helemaal goed geluisterd naar de instructie? Deze leider werd weer veilig terug gebracht naar het volgende plateau. Na nog even verder geklommen te hebben, zijn we terug op de fiets gestapt en naar huis gefietst. Eenmaal terug op kamp gingen de broodjes er wel in en konden de kinderen doen wat ze zelf wilden, waarbij de zakken chips 5 minuten na de lunch weer open getrokken werden. De kinderen konden op de stormbaan, kaartjes maken/ schrijven en lekker hangen op de kamers.

Vandaag stond er Hollandse pot op het menu, aardappeltjes, sperziebonen en gehaktballen met natuurlijk niet te vergeten appelmoes! Daarna snel de boel opruimen, afwassen en koffie voor de leiding. Voorheen moesten de leiders het goede voorbeeld geven om de meiden wat op te tutten en de gel in het haar van de jongens te doen, maar tegenwoordig doen de kinderen dit allemaal zelf. Daardoor hadden de leiders zelf even tijd om zich om te kleden voor de disco. Wat een daverend succes was dit weer, een buiten editie die zijn erg speciaal. Verschillende acts passeerde de revue, de een nog beter als de ander, maar uiteindelijk kon er maar een de winnaar zijn. De winnaars waren erg blij met hun prijsjes!! Na vele danspasjes te hebben gedaan was het toch echt tijd om richting bed te gaan. De dansvloer was tenslotte van lava...

Donderdag 20-7-2017

Gister nog de disco en vandaag uiteraard wakker worden met de disco. We hadden al even kunnen wennen aan het feit om wakker te worden met de muziek, maar och wat een volume kan eruit zo een box komen. Zeker als Jochem Meijer uit de boxen "WAKKERWORDEN" schreeuwt. Het slaap werd uit de kleine oogjes gewreven, maar een nieuwe dag een nieuw begin. En daar hebben we zin in! Hup de kamer uit en aan tafel. De kinderen zaten allemaal al voordat überhaupt het brood gesmeerd was. Wat een heerlijke top kanjers hebben we mee dit jaar! Dit bleek later vandaag ook nog meerdere malen. Het begon tijdens het ontbijt namelijk zachtjes te spetteren. Maar tijdens het eten mag je niet van tafel. Dus iedereen bleef zitten. Totdat het de kleine spetters toch overgingen in regendruppels en wij lekker naar binnen zijn gegaan. De kinderen die nog aan het eten waren konden hun broodje hier verder opeten. De rest werd geïnstrueerd om hun zwemspullen te pakken en een jas aan te trekken.

Even wachten totdat de bui voorbij was en de pittige fietstocht naar Nunspeet kon beginnen. Na flinke, fikse en steile heuveltjes in het bos kwamen alle groepen veilig aan in het zwembad. Er waren een hoop kids die tijdens het fietsen al riepen: ‘We hopen toch wel echt dat het zwembad dit stuk fietsen waard is!' Eenmaal in het zwembad werden de vele regels van het bad uitgelegd en werden deze vriendelijk maar doch dringend doorgedrukt. Zelfs op zo een wijze dat wij als kampleiding even moesten slikken. Maar doordat de kinderen echte lieverdjes zijn, werden de leiders getrakteerd op een kopje koffie of thee! De badmeesters en juffen kwamen namelijk vertellen dat ze nog nooit zo een leuke grote groep hadden gehad. De dag was top! De kinderen en uiteraard de leiders hebben veelal genoten op de glijbanen en op de matten die in het grootte wedstrijd bad lagen. Er werd fanatiek van de duikplank gesprongen en de meest fantastische afsprongen werden geland of geïncasseerd.

In het bad waren het pittige uurtjes voor de leiders om de oogjes open te houden en kon een van de leiders de verleiding niet weerstaan om een rustig plekje op te zoeken, om eventjes zijn oogjes te sluiten. Helaas voor deze kampleider zat hij niet veilig en werd hij wakker gemaakt onder het genot van glaasjes water over zijn hoofd van onze lieve kindertjes. Dit zal hij dan wel verdient hebben hea? Aan het einde van de dag gingen er ijsjes over de toonbank die soms groter waren als het kind zelf. Het ijsje werd onder het genot van een Donald Duckje genuttigd op het startblok aan de rand van het zwembad. Leiders zaten wat minder veilig op dit startblok. Een paar kinderen dachten toch dat er een kampleider in het water moest eindigen. En dit is ze ook zeker gelukt!

Op de terugweg ging de tocht naar huis wat sneller dan de heen weg, gelukkig!! Op kamp aangekomen stond de nasi al klaar en is er flink van gegeten. Na het zingen voor een van de kinderen, hebben de kinderen naast het toetje ook van de traktatie (een ijsje) genoten. De kinderen van groep 6/7 bleven op kamp waarvan sommige nog eventjes verstoppertje in het donker mochten doen, op verzoek van een paar dames. De kinderen van groep 8 hadden de keuze te gaan slapen of mee te gaan met de oudste die werden gedropt. Bijna alle kinderen kozen toch voor de dropping, top! Daarna hebben ze allemaal hun bedjes opgezocht en zijn ze binnen 5 minuten inslaap gevallen. Op naar het pretpark van morgen, waarbij al de gehele week gespeculeerd wordt welke het is... Het is in iedergeval geen plopsaland, want dat werd door de leiding verteld en die zijn nooit eerlijk. Of toch wel?!?!

Vrijdag 21-7-2017

Ook deze dag kon het vroege opstaan niet ontbreken, om 8 uur werd iedereen gewekt en moest de turbo aan om op tijd aan tafel te zitten, toch? Of waren de kinderen dit keer weer te snel omdat de broodjes nog niet helemaal klaar waren… Oké de kinderen zaten al aan tafel en moesten nog eventjes wachten op de broodjes maar dan waren ze vast goed wakker en konden ze zich klaar maken voor het pretpark! Buschauffeur Gerrit heeft ons veilig bij het pretpark gebracht, waar de kinderen begonnen te gillen toen ze erachter kwamen dat het Walibi was (en dus niet de Efteling of Disneyland Paris). 

Bij de bus nog eventjes insmeren, armbandje om met het nummer van de leiders en naar het verzamelpunt om de tassen neer te leggen en snel het park in te gaan. Bij het verzamelpunt waren de kinderen eventjes te vinden voor een broodje, of wat te drinken maar verder waren ze allemaal in het park te vinden. De verzamelpost was bij de pratende fontein, die veelal mensen in de maling nam en vervolgens met een nat pak verder het park in zijn gegaan, op dit moment waren onze kinderen uiteraard nog droog…. In het pretpark waren de kinderen in de splash, de goliath, de draaimolen, lost graffiti en alle andere achtbanen die er te vinden waren.

Tijdens het avondeten was iedereen op tijd om een patatje te eten en konden alle kinderen weer het park in. Zelfs de attractie waarbij je afgeschoten werd, is niet overgeslagen na de maaltijd. Om 19.45 uur waren de meeste kinderen weer bij de post en werd de pratende fontein weer actief. Hij begon een praatje te maken met de kinderen. De kinderen hadden een verzoek nummertje en gingen daarbij uit hun dak. Daarna was de fontein fanatiek bezig om iedereen natte kleding te bezorgen. Om 20.00 uur werd er door een van de leiders het nummer aangevraagd die de gehele kamp centraal stond, de vloer is lava. Hier gingen de kinderen en de leiders helemaal in op, er werd fanatiek gedanst, meegedaan en zowel de mensen om ons heen als de leiders en de kinderen genoten van het moment!! Wauw wat een kippenvel momentje was dit en een super mooie afsluiter van de pretparkdag.

Eenmaal weer in de bus, werd er door verschillende een klein tukkie gedaan. Op kamp was het alweer tijd om de tassen in te pakken. Een hele interessant ploeg stond bij ONS in de kuil iets te doen, hmm hier waren de kinderen uit De Hoef wel erg nieuwsgierig naar. De verhalen gingen in de rondte, van politie die een opname aan het maken was tot de waarheid dat er een ploegje vanuit de omgeving een filmopname aan het maken was. Toen zij eenmaal klaar waren was het tijd voor ons, we hebben dan ook heerlijk genoten van het kampvuur!

Zaterdag 22-7-2017

Helaas! Het 60e kamp en de 25e keer van Ronald als kampleider alweer voorbij en de kinderen moesten dan na wat langer als gepland geslapen te hebben al hun spullen opruimen, in de tassen doen en op de karren zetten die dan zo de vrachtwagen in konden. De kinderen zaten 9.30 uur op de fiets en zijn begonnen aan de fietstocht naar De Hoef.

De jongste groep mocht op kamp nog wat helpen met opruimen en samen hebben ze nog buskruit en verstoppertje gedaan, ook werden er nog verhalen uitgewisseld over hoe ze de week ervaren hadden. De twee fietsgroepen kwamen elkaar tegen bij Lage Vuursche, waar ze een broodje konden eten en wat konden drinken. De volgende stop was bij Vinkeveen waar iedereen een ijsje of milkshake kreeg om vervolgens het laatste stukje te fietsen. Dit zijn altijd gemene stukjes omdat de weg bekend is maar De Hoef lijkt nog maar niet dichterbij te komen.  

 

Zowel bij de jongste groep als de fietsgroep stonden de ouders de kinderen op te wachten en werd er weer zeer enthousiast gereageerd. Het kippenvel stond weer op velen armen en de traantjes waren ook bij verschillende in de ogen te zien. De leiding heeft enorm genoten van de zeer geslaagde week en wil alle kinderen bedanken voor de gezelligheid, knuffels en de geweldige momenten die we niet zullen vergeten!! Wel willen we aan iedereen nog vragen of jullie als ouders de kinderen nog eens goed op teken willen controleren?! Op naar volgend jaar!! Liefs van alle kampleiders!