Leider verslag

Zaterdag 15 juli.

En zo zijn we weer een jaar verder en mogen we EINDELIJK weer op kamp! Rond half 10 kwamen de eerste enthousiastelingen al aanfietsen en om 2 minuten over 10 waren we compleet. En zo vertrokken we iets na 10 uur met 2 fietsgroepen aan de fietstocht. Dit jaar is een beetje extra speciaal, want na al die jaren op vertrouwde kamp locaties, fietsen we vandaag naar een nieuw adres. En al voelt het al snel als ver fietsen, dit jaar hebben we dikke winst op de fietskilometers op de heenweg. Zodanig veel winst, dat we rond 13.00 uur al bij het zwembad in Baarn waren. Nog de hele middag de tijd om lekker te zwemmen! Ook groep 6 kwam naar het zwembad, waardoor de groep compleet was. En met meerdere nieuwe kampleiders was dit meteen het ideale moment om deze even uit te testen in het zwembad, dat was flink stoeien geblazen! De oudste jongens moesten ook aan de rest van het zwembad even laten weten dat ze er waren en zo was één van de opmerkingen: ‘waar gaan die mooie beentjes naartoe?’. Ondertussen vermaakte de keukenploeg zich in de Makro en ging na een lekker bakkie bij de Strooppot de vrachtwagen met alle spullen ook richting Amersfoort.


Na een middag vol vermaak was het tijd om de laatste kilometers op de fiets te gaan maken. Met nog een klein uurtje voor de boeg kwam het kamp nu steeds dichter in zicht. Groep 6 was inmiddels al op kamp, die hadden even de tijd om op hun gemak het kampgebouw te verkennen, hun bed op te maken en te helpen met de tassen uit de vrachtwagen te sjouwen.


Bij aankomst op het kamp was er eerst nog even tijd om het gebouw te verkennen en om de bedden op te maken. Het gebouw is zo ruim, dat wanneer je naar binnen loopt je, je afvraagt of er wel kinderen zijn. Rond half 7 was het tijd om aan tafel te gaan. De beruchte ‘verse’ tomatensoep, broodje hamburger en een ijsje stonden weer op het menu. Aansluitend werden de huisregels even doorgenomen en heeft iedereen weer netjes een handtekening gezet ‘tegen pesten’.

De bak met buitenspeelgoed is al flink in gebruik, er wordt gevoetbald en het ‘tennistafelen’ (volgens één van de kinderen) is in trek. Iedereen vermaakt zich opperbest en er hangt een fijne, relaxte sfeer. Daar gaan we de hele week voor! Rond half 11 was het tijd om weer te verzamelen met lange broeken en een trui aan, klaar voor een lekkere boswandeling. In 2 groepen gingen we op pad, een kort rondje en een ‘iets’ langer rondje. Het kleine rondje ging langs een meer midden in het bos mét uitkijkpunt. Wat een brave kids hebben we bij ons, de jongste groep ging bij terugkomst netjes hun tanden poetsen en braaf slapen. De oudste groep is nog even onderweg.. wanneer zullen ze terugkomen en wat zullen zij onderweg beleven?


Zondag 16 juli

Vanochtend werden we lief gewekt en werd er een stevig ontbijt geserveerd. De eerste nacht is altijd een beetje spannend, maar over het algemeen was er goed geslapen.  Of er nog bomen staan naast het gebouw te vinden zijn was spannend, want ’s nachts werd er flink gezaagd op de (kinder) slaapkamers. Er stond een verre fietstocht op de planning. We gingen naar het bosbad in Putten wat ca. 28km fietsen was. Het was een pittige fietstocht. Er stond veel wind en de billen deden nog zeer van gisteren, maar het zwembad was het meer dan waard!! Want het spreekwoord zegt niet voor niets: wat je ver haalt is goed. Voor de leiding van het een rustig dagje, want de kinderen hebben we nauwelijks gezien. Er waren duikplanken, glijbanen, een stroomversnelling en bubbelbaden. Maar met stip op 1 als favoriet stond de wildwaterbaan. De kinderen kwamen af en toe langs om even een broodje te eten of om hun portemonnee te halen voor een patatje. Om 17:00 ging het zwembad sluiten en moesten de kinderen zich met frisse tegenzin omkleden. Met rode ogen van het chloorwater en verweekte handjes gingen we maar beginnen aan de fietstocht terug. Er stond mega veel wind en vooral de kleinste groep had het best zwaar na zo een lange dag zwemmen. Maar wat zijn het toch een toppers want iedereen is toch maar weer na meer dan 50 km zonder kleerscheuren op het kamp aangekomen. Daar stond lekkere kippensoep, spaghetti en een yoghurtje voor deze strijders klaar.  

Na het eten werd er snel even afgewassen en bij de meiden werden de klitten uit de haren gekamd. Het avondprogramma werd ondertussen klaar gezet. Dit was levend bingo. De jongste jongens groep moest erg lang wachten op hun eerste nummer. Wat is nu beter, heel lang wachten op je eerste nummer of hulp van de kampleider.. Als je daar hulp van krijgt kan het zomaar zijn dat er nog maar 2 nummers over zijn maar er nog 3 nummers op je bingo kaart afgestreept moeten worden. De winnaars van de bingo kregen een oud kampshirt, want is het jullie gister opgevallen dat de kampleiders gister gekleed waren in nieuwe shirts?


Maandag 17 juli

Vandaag begon alles verkeerd! De traditie is om op maandagochtend de voorraad snoepgoed aan te vullen (en natuurlijk kaartjes te kopen voor het thuisfront…). Maar wat doe je als het thema ‘Alles verkeerd’ is? Dan starten we de maandagochtend sportief met de 6-kamp. Of naja, dit jaar gingen we voor een 2x driekamp (snapt u het nog?). Deze 2x driekamp bestond uit zes spelletjes waarin in wedstrijd vorm tegen elkaar gestreden moest worden. Zo waren er spellen als bierpong met speciekuipen, skilopen en memory. Zoals we dan wel weer gewend zijn werd deze alternatieve 6-kamp afgesloten met een eindspel. Wanneer heeft u voor het laatst met zoveel mogelijk kampleiders in een auto gezeten die voorgetrokken werd door kampkinderen? Het geeft een hilarisch effect. En andersom misschien nog wel mooier, want hoeveel kinderen passen er eigenlijk in een auto? Het antwoord hier is 15 (en vergeet de kampleider niet als stuurman). Deze auto vol kinderen werd voorgetrokken door kampleiding. Er zijn dagen dat we dit niet meemaken😉. Als afsluiter wilden de jongens en de meiden nog even apart hun krachten meten. Alles kan op kamp!

Snel een bammetje erin en nu dan toch echt op stap om de snoepvoorraad aan te vullen was het plan. Het plan werd alleen iets uitgesteld vanwege een flinke regenbui. Gelukkig waren we nog op kamp en konden we schuilen om na de bui alsnog te vertrekken naar het centrum. En hoe leuk is het, we zitten echt aan de rand van het centrum van Amersfoort. Dus na een klein stukje fietsen stonden we in hartje Amersfoort. Vanwege het grote aanbod aan winkels in Amersfoort was er extra veel shoptijd ingepland. Voor ieder was er wat wils, de souvenirs voor thuis, snoep, een doos capri Sun, blauwe haarlak, een unicorn diadeem, iedereen ging gelukkig retour naar kamp.

En ondanks dat de meeste buikjes na het inkopen doen snel gevuld worden met de winst, stond er bij terugkomst op kamp weer een heerlijk diner voor ons klaar. Vandaar een lekkere groentesoep, verse wraps die iedereen zo rijk kon vullen als ze wilden en bolletjes- vla als toetje.

Maandagavond is meestal ‘Nachtspel- avond’. En ook dat is ieder jaar weer een verrassing wat daar van gemaakt is. En ik weet niet of u de foto’s op de Facebook pagina (Hoefse Kamp) gezien heeft? Zo niet, echt even de tip om deze te bekijken. Alleen de foto’s geven al een schrikeffect, wij komen deze figuren liever niet tegen in het bos. Maargoed, het verhaal was dit keer dat er gezocht moest worden naar verdwaalde vrienden. Onderweg kwamen de kinderen verschillende geesten tegen en dat zorgt voor gegil. Zodra alle vrienden gevonden waren konden we weer terug naar het kampgebouw. Hier werd met de oudste kinderen nog een potje undercover gespeeld en andere kinderen gingen meteen slapen.


Dinsdag 18 juli

Alweer een nieuwe dag, je tijd vliegt! Na weer een heerlijk ontbijt was het tijd voor de prijsuitreiking van het nachtspel. De prijzen variëren op kamp nog wel eens, een leuk cadeautje, een taart, en vandaag was het een luxe ontbijt. Je kan het slechter treffen😉.

Vandaag op het programma: Zwembad de Octopus in Leusden. Het voordeel: een leuk zwembad, lekker dichtbij! Met een heerlijke ligweide, vermaakten de kampleiders zich ook opperbest. Een leuk zwembad dus, maar wel met strengere badmeesters. Voor de kids uit De Hoef is dat direct een uitdaging, krijgen we het voor elkaar om eruit gestuurd te worden? Deze uitdaging mocht wel pas om 16.45 uur ingaan, omdat we anders wel heel vroeg terug op kamp zouden zijn. Het zwembad was in trek, er was geen kind te zien, alleen af en toe voor een beetje zonnebrand. Dat was overigens voor het eerst dat we deze week zonnebrand gebruikt hebben. De weergoden helpen niet om ons door de voorraad heen te helpen, al klagen we zeker niet!

Tot 16.45 uur wachten was voor de meeste een uitdaging… vanaf half 4 zag je het ongeduld bij de kinderen ontstaan. Ze hebben nog het geduld gehad tot iets over half 5, toen was het zover. Lachend met zijn allen omhoog en VOLGAS van de glijbaan. Doel bereikt, de glijbaan werd direct gesloten en de kinderen konden zich gaan omkleden.

Wat trouwens vandaag ook nog hot was in het zwembad, was nagels lakken. Ook de mannelijke kampleiding kwam er niet onder uit. Mooie voorbereiding op de disco!

Terug op de fiets naar kamp, op naar het diner. Vandaag op het menu: tomatensoep, broodje shoarma en vlaflip en als extra toetje: een watergevecht tussen kind en kampleider. Het gevolg: ‘even douchen’. Alleen een kleine uitdaging.. er was lekkage, waardoor de kampleider ingesopt en wel onder de douche stond, zonder water. Oeps.

Het avondprogramma, vanavond het briefjesspel. Ieder jaar blijft dit een spel waar door de week heen veel om gevraagd wordt. Gevalletje: ‘u vraagt, wij draaien’. Een spel waarbij kinderen bij verschillende posten in het bos een handtekening moesten halen. Kleinigheidje, er liepen 5 tikkers met maar één taak. En werd je getikt, kon je weer opnieuw beginnen met het verzamelen van de handtekeningen. De kinderen deden enthousiast mee waardoor de tikkers een zware taak hadden. Één van de kids was zo slim om te gaan tijgeren, zodat de tikkers hem niet zagen. Dat lukte goed, zo goed dat de tikker over hem struikelde. Na het harde rennen mochten de oudste kids nog even kletsen en gingen de jongste kids lekker slapen.

Excuus trouwens voor de vertraging op de lijn qua verslagen, maar we zijn nu weer op de rit! 😊


Woensdag 19 juli

En dan is het woensdag. Een dag waarbij het altijd een beetje een verrassing is wat er op het programma staat, dat wisselt namelijk nog wel eens. Maar vandaag starten we met een verjaardag, Sem is jarig en dat moet gevierd worden. Met een polonaise tijdens het ontbijt kon zijn verjaardag niet beter beginnen.

Vandaag is er in Bunschoten- Spakenburg markt, waar de Familie Ende staat. Een goed moment om daar ook heen te gaan voor een vossenjacht. Ook dit is altijd een succes. Verschillende kampleiding werden omgetoverd tot verschillende personages. Wolf en roodkapje, de boeren in klederdracht, Elsa en Aladin, alles kwam voorbij. Hierbij hetzelfde doel als bij het briefjesspel: zorg dat je bij alle posten komt voor een handtekening. Dit keer zonder tikkers, maar je moet de posten wel eerst zien te vinden. En als je niet weet wat je zoekt, kan dat nog best lastig zijn. Zo stond er een kind naast 2 kampleiders in badjassen en zei: ‘Ik kan die badjassen echt niet vinden’. Ook hadden we dit jaar weer snelle jelles die alle posten zo gevonden hadden. Na de vossenjacht was het tijd om te gaan zwemmen. Dit keer naar een zwembad waar we nog niet eerder geweest zijn; Zwembad de Duker in Bunschoten- Spakenburg. Het kamp staat na een paar uurtjes in dit zwembad op de zwarte lijst. En dat lag zeker niet aan de kids, die wilde gewoon een bommetje maken, maar in dit zwembad mag het plafond blijkbaar niet nat worden. Een gek verhaal vonden we zelf. En dat maakte de kik nog groter om richting sluitingstijd even alle remmen los te gooien. Het gevolg, we stonden zo buiten. Terug op de fiets naar kamp de volgende verrassing. Met het thema ‘alles verkeerd’ starten we vandaag het diner met een zakje chips. Dit werd aangekondigd door Chris met: ‘Normaal eten jullie chips na het eten, vandaag beginnen we ermee’. Een paar verbaasde gezichten volgden. Na het zakje chips kwam het ijsje en daarna kwamen eindelijk de pannenkoeken. De soep hebben we vandaag overgeslagen, want na deze gekke volgorde zat iedereen wel vol. Alle pannenkoeken zijn schoon opgegaan (18 pakken!). Even een grappig detail, er waren ook pannenkoeken met ham, maar de hammetjes vlogen letterlijk de pan uit. Levensgevaarlijk dat pannenkoeken bakken.

Kampleiders Bas en Jelmer waren van de poedersuiker en stroop, dat kan nooit goed gaan. Het pannenkoeken eten eindigde dan ook in een poedersuiker- stroop gevecht met echt alle kinderen. Later kwam er ook nog water en scheerschuim bij wat het feest compleet maakte. Er waren flink wat kinderen (en kampleiders) die daarna een flinke douchebeurt wel konden gebruiken.

En het is woensdag, dat betekent dat de disco op het programma staat. Er zijn echt jaren geweest dat alleen de kampleiders op de dansvloer stonden. Vanavond was er amper ruimte voor de kampleiders op de dansvloer. Alle kinderen waren super enthousiast en mega fanatiek aan het dansen. Er werden plaatjes aangevraagd bij de Dj’s, iedereen danste met elkaar en het was één groot feest. Er waren ook nog een aantal optredens met een enthousiast publiek. Geweldig om de kinderen zo te genieten. Van liedjes van normaal tot aan Jan Smit en alles ertussen. En zo is er alweer een dag voorbij en is het alweer bijna tijd om naar bed te gaan. 

Nog wat leuke momentjes van vandaag:

- Een kind komt in de keuken en zegt: ‘Ik moest even om een blarenpleister vragen’. Daarop kreeg hij de vraag: ‘Van wie moest je dat vragen?’. Kind: ‘van mezelf’. Kampleider: ‘Waar is je blaar dan?’. Kind: ‘Die heb ik niet’.

- Een kind wil een onderbroek op de waslijn hangen en vervolgens komt de hele waslijn naar beneden. Alle kampleiders zagen dit toevallig en het kind stond stomverbaasd nog met zijn onderbroek in de lucht toe te kijken hoe de waslijn op de grond lag.  

Donderdag 20 juli

Uitslapen, dat hebben we deze week nog niet veel gedaan. De day- after na de disco is daar een mooie dag voor! Al klinkt het heel luxe, de DJ’s waren nog in huis en zorgden uiteindelijk rond kwart over 9 voor een lekker deuntje door het gebouw, en nee, dat was geen André Hazes😉. Aan de gezichten van de kinderen was af te lezen wat ze ervan vonden. Kwart over 9 de wekker, kwart voor 10 aan tafel, half 11 op de fiets, strakke planning!

Vandaag ging de reis naar het Klimbos in Hilversum (ik hoor jullie denken, ‘bijna thuis😉’). Flink klimmen op hoogte, bungeejumpen, een vrije val en vooral veel actie. Oké, soms veel actie, maar ook veel spanning. Soms duurden het even bij kinderen voordat ze iets durfden maar uiteindelijk overwonnen ze hun eigen angsten, zo stoer!

Verschillende banen, verschillende uitdagingen, de kinderen kwamen af en toe langs voor wat te drinken, maar waren daarna snel weer gevlogen. De vooraf afgesproken tijd was allang verstreken, maar niemand zei dat we moesten gaan en dus bleven we lekker plakken. Optimaal gebruik maken van de mogelijkheden, houden we van. Maar oké, aan alles komt een eind, dus hup weer naar het kamp. Later dan gepland, dus nog even chillen op kamp en toen was het alweer etenstijd. De keukenploeg had weer goed zijn best gedaan. Vandaag begonnen we met een koninginnensoepje, hadden we als hoofdgerecht overheerlijke nasi en eindigden we met een vlaflip.

En zoals ieder jaar zijn er dit jaar kinderen die voor het laatst mee op kamp mogen, dat valt altijd zwaar. Deze kinderen verdienen een speciaal moment. Dit jaar gingen we met de oudste groep naar de film Mission Impossible. Een film waar je zitvlees voor moet hebben, hij duurde maar liefst 3 uur lang! Op de fiets naar de Pathé, dachten de kids. Suzanne dacht de weg te weten, maar kwam uit bij de VUE, wat heb je ook aan de leiding? Snel naar de Pathé, nog net optijd! Met een geheime eigen voorraad aan chips en drinken (Pringles in je capuchon, ook heel gewoon toch?) begon de film. De leiding had moeite om hun ogen open te houden, maar gelukkig konden de kinderen af en toe een ‘por’ links of rechts geven om ze scherp te houden. Na 3 uur was de film afgelopen en werden de kinderen nog getrakteerd op een drankje op het terras in Amersfoort. Wat een heerlijke afsluiter met elkaar, dit zijn nog eens herinneringen!

De andere kinderen mochten kiezen wat ze wilden doen. Er waren meerdere opties, maar het spel verstoppertje won. Grappig, want iemand kwam met het idee om ‘verkeerd om verstoppertje’ te spelen, helemaal in thema. De leiding had wat uitleg nodig van de kinderen rondom deze versie van het spel. Het idee; één iemand verstopt zich, de rest gaat zoeken en zodra je de verstopte vind ga je erbij zitten, net zolang tot er nog één iemand overblijft. Dit was een succes! Het idee van de leiding was om na één potje omgekeerd verstoppertje nog levend stratego te spelen, maar de kids wilden nog een keer omgekeerd verstoppertje.

Iedereen heeft weer een mooie avond gehad. Maar ook een avond om een beetje optijd naar bed te gaan, want morgen wacht ons weer een toffe dag.. al lijkt nog niet iedereen zin te hebben om te gaan slapen.

Want wat staat ons morgen te wachten, een super leuk pretpark, of gewoon Dierenpark Amersfoort?

Vrijdag 21 juli
Er wordt al de hele week gespeculeerd over naar welk pretpark we gaan. Van Efteling, Bobbejaanland tot Walibi. De kinderen die gokte op Walibi hadden het goed. Op in de bus naar Biddinghuizen, de buschauffeur deed ook erg leuk mee en probeerde de kinderen nog op een ander spoor te brengen.. maar onze kinderen lieten zich niet gek maken. In Walibi aangekomen werd er een goede plek voor de tassen gezocht en konden de kinderen hun gang gaan.

De eerste kinderen kwamen halverwege de middag al vertellen dat ze alle achtbanen al hadden gehad. Ook waren er kinderen die vast hadden gezeten in de achtbaan, en dat juist op dat moment er iemand heel nodig naar de wc moest. Het was niet extreem druk in het park dus de wachtrijen liepen zo door.

Ook vielen er enkele buien, maar gelukkig zat te leiding droog onder een parasol en de kinderen vermaakte zich prima in het park.

Wel waren er enkele die toch een nat pak hadden, of dat nu kwam door de pratende fontein of de splash battle, dat houden we in het midden. Rond 6 uur gingen de kinderen groepje voor groepje met een leider richting de snackkraam om daar een patatje met een snack te scoren. Na het eten nog even snel een paar achtbanen in voordat het park gaat sluiten.

Inmiddels was het half 8 en kwamen de eerste kinderen terug om te verzamelen. Daar werd de pratende fontein nog even ontdekt en toen we compleet waren was het echt tijd om weer naar de bus te gaan.

Terug op het kamp werd het kampvuur aangemaakt en is daar lekker omheen gezeten. Daarna ‘optijd’ naar bed want morgen staat de fietstocht naar huis op het programma.

Zaterdag 22 juli
Er is een tijd van komen en een tijd van gaan. Wat hebben we weer veel mooie momenten met elkaar beleefd deze week. Vandaag is het tijd om met elkaar alle spullen weer in te pakken en richting het mooie De Hoef te gaan. We zijn dit jaar verwend met de afstand naar huis (al denken sommige kinderen daar nog steeds vast anders over..), dus we hadden niet veel haast. Ook de troep die we met elkaar gemaakt hadden leek binnen een paar keer knipperen opgeruimd te zijn. Iedereen hielp fanatiek mee om tassen naar de vrachtwagen te sjouwen en met de bezem alles schoon te vegen. Zodra alles vertrek klaar was gemaakt stonden voor de laatste keer deze week de gesmeerde bammetjes klaar en om 10.00 uur vertrokken de fietsgroepen voor de rit naar De Hoef. En daar waar we de hele week nagenoeg geen problemen met fietsen hebben gehad, was het kampgebouw nog niet uit zicht of was er een lekke band. Gelukkig hebben we handige mannen bij ons die dat zo weer oplossen. Het fietsen ging als een speer! Zoals altijd verdienen de kinderen (én leiding) op de terugweg nog een lekkere snack of ijsje. Vandaag was dat in Vinkeveen. En dan… denk je bijna thuis te zijn, krijg je nog een flinke hoosbui over je heen. Ook deze konden we de hele week nagenoeg mijden. Even schuilen voor zover dat al niet te laat was.
Ondertussen heeft groep 6 zich nog even vermaakt om het kampgebouw, want de keukenploeg moest nog flink aan de poets. Rond 12.00 uur konden ook zij richting De Hoef, onderverdeeld in een ‘jongens’ en ‘meiden’- auto. Heerlijk om te zien dat niet iedereen wakker kon blijven.
Groep 6 werd rond kwart over 1 binnengehaald door papa’s, mama’s, opa’s en oma’s op het kerkplein.

Rond 3 uur kwamen de fietsgroepen binnen! Stiekem altijd een kippenvel moment als alle kinderen en leiding aan komen fietsen. Iedereen is weer veilig in De Hoef en rijp voor hun bed! 😊
Een grote dank aan iedereen die dit kamp weer mede mogelijk heeft gemaakt! We hebben weer genoten en herinneringen gemaakt voor het leven! Op naar volgend jaar!