Leiderverslag

Zaterdag 21 juli 2018

Er was eens... een groep kinderen die het leuk vond om naar Putten te fietsen. En zo begon het sprookje.
Het warmste kamp ooit staat voor de deur. Stipt 10 over 10 fietsten de oudste kinderen weg. Vrij snel daarna volgde de kinderen van groep 7 en 8, het Hoefse kwartiertje hebben we dus net gemist.
De oudste groep was Mijdrecht nog niet in, of de pech sloeg al toe... ketting eraf:(.
Groep 6 mocht met de auto en vertrokken rond de klok van 12 uur. Onze complimenten voor de ouders die ons hebben geholpen met het laden van de vrachtauto, daar zijn we altijd erg blij mee!

Op het kamp waren de kinderen van groep 6 lekker uitbundig, ze hadden tenslotte een uur stil gezeten. Gelukkig wisten ze wel goed te vertellen dat het niet zo'n lange reis was als de vakantie naar Duitsland. Een rondje lopen in het bos van een uur met een uitleg hoe kamp werkt doet altijd wonderen. Door de warmte is het lekker droog en al snel waren de keurige witte sokjes niet zo wit meer, de smerige voeten club was geboren! Onderweg werd de kinderen gevraagd wat ze van het kamp verwachte en werden de fiets regels uitgelegd. Terug op het kamp mochten ze als eerste de beste plekken in de slaapzalen uitzoeken. Wel balen toen de leiding zij dat de anderen kinderen ook nog een plekje in de zaal wilden en dat de luchtbedden nog verplaatst konden worden.

De jongste fietsploeg ging als een speer. We hebben veel pauzes in gelast, voor drinken en smeren, maar ook om even bij te komen. Eenmaal aangekomen bij strand Nulde werd daar lekker gezwommen en een water gevecht gehouden.
De oudste groep deed het ook super en ook zijn zij net als de jongste groep lekker bij strand Nulde gaan zwemmen.
Rond half 7 kwamen beide groepen aan op het kamp. De keuken ploeg had zich de hele middag al lopen uitsloven in de keuken op de traditionele tomaten soep, broodje hamburger met sla, tomaat, ei en de curry en mayo. Als toetje was er een lekker verfrissend ijsje. Alles was op, maar wat wil je dan ook met 59 kinderen.

Onder het toetje werden de huisregels voor gelezen en werd de handtekening gezet tegen het pesten.
Onder de koffie van de leiding konden de kinderen zich niet meer inhouden en begon het eerste scheerschuim gevecht van de week. Op het buiten terrein leek het net of het gesneeuwd had. De kinderen roken gelijk weer heerlijk fris.
De kinderen kregen de opdracht om lange broek en lange mouwen aan te gaan trekken, yeah, we gaan het bos in. We hadden de eerste jarige in ons midden, luidkeels werd er voor haar gezongen en vond dit helemaal leuk om op kamp jarig te zijn. Een groot feest!
De nachtwandeling kon beginnen. De jongste kinderen gingen in een andere richting op dan de oudste groep. De jongste kinderen vonden het erg spannend en liepen dicht tegen de leiding aan. De vragen "waarom doen we dit?" en "wat is hier leuk aan?" werden al snel gesteld. Ook de opmerking ‘En dan ook nog zonder zaklamp!', kwam ook al snel voorbij. Gelukkig waren de ogen al snel aan het donker gewend. De oudste groep liepen wat meer kilometers en ging bij terugkomst ook lekker naar bed.
En zo eindigde het sprookje van vandaag...

Zondag 22 juli 2018.

De eerste echte (hele) dag Hoefse Jeugdkamp. Na een klein beetje uitslapen werd de dag gestart met heerlijk gesmeerde broodjes van de keukenploeg. De zon scheen weer en dus was het een mooie dag om naar Bosbad Putten te fietsen. Gelukkig een behapbare afstand (vonden de billentjes van de leiding heel fijn!) van 4 km, heel mooi door het bos.
In Bosbad Putten kon er zowel binnen als buiten gezwommen worden. Hier werd beide veel gebruik van gemaakt. Binnen was er een luchtkussen op het water waar veel plezier beleefd werd en buiten waren er twee flinke duikplanken waar de meest briljante salto's en sprongen werden gemaakt.
Tussendoor werd er veel plezier gemaakt op het springkussen wat op het grasveld stond, even een rust momentje op de handdoeken, een broodje gegeten, een patatje gehaald en vooral veel lol gemaakt! Ook werd tussendoor nog de vraag gesteld waarom we toch niet met de trein naar het zwembad gaan? Dat fietsen was toch maar saai..

Het zwembad ging al om 16.30 uur dicht. Met z'n allen zorgen dat alles netjes achtergelaten werd en weer de toeristische route op de fiets terug naar kamp.
Bij aankomst op het kamp had de keukenploeg het eten al klaar staan. Vandaag een groentesoepje, spaghetti en als super toetje vanilleyoghurt met een toefje slagroom.

Na het eten was het even tijd om lekker te chillen. De een gaat in deze tijd lekker even op bed kletsen, de ander gaat buiten lekker spelen.Om half 10 was het weer tijd om te verzamelen. Alle lange broeken, maar ook de kersttruien kwamen uit de tassen om goed aangekleed het bos weer in te kunnen gaan. Vanavond stond er levend cluedo op het programma. In groepjes gingen de kinderen het bos in om langs de verschillende posten informatie te achterhalen om antwoorden te geven op de vragen als: ‘Wie is de moordenaar?', ‘wat is het moordwapen?' en ‘waar heeft dit zich plaatsgevonden?'. De kinderen waren erg fanatiek en deden erg goed mee! 

Na het spel was er even tijd voor iets te drinken en een lekker zakje chips. De dag vliegt voorbij en de tijd om te gaan slapen is weer aangebroken.... De meiden mochten nog even hangen op de jongens kamer, door het dollen heen waren ze. En zo eindigde het verhaal voor vandaag....

Morgen weer een nieuw sprookje vanuit Putten!

Maandag 23 juli 2018

Vandaag begon de dag door een hele fijne wekactie van de meiden, deze meiden kwamen met pannendeksels langs, waar je zeker wel wakker van werd.. Oke, nadat je rechtop in je bed zat van de schrik, kon de dag beginnen met de heerlijk gesmeerde broodjes van de keukenploeg. Een hele verrassing wat we gingen doen was het niet, want maandag is het toch altijd inkopen doen! Dus, lege tassen mee en op de fiets... een klein stukje, van 3 km fietsen en de kinderen konden los. Hoe de Albert Heijn altijd de favoriet was, valt de action nu toch ook wel heel erg in de smaak! Maja... daar moest je toch wel echt een stukje voor lopen, aangezien de kids dat nu wel echt gewend zijn is het niks geks voor ze. De een kocht leuke dingetjes voor zichzelf, de ander voor zijn ouders, broertjes of zusjes en de ander kocht ‘gewoon' snoep/koek/chips en cola!!
Eenmaal op kamp, wat heel fijn onder de bomen is en er dus heel wat verkoeling te vinden is had de leiding bedacht dat er niet echt heel veel brood nodig was omdat de chips al rijkelijk open getrokken werd, maar aangezien dit toch maar voor een klein clubje kids het geval was, moesten de broodjes toch wel echt komen om de honger te stillen.
Nadat de broodjes gegeten waren, kon de zeskamp (lees zevenkamp) toch echt van start gaan. Van het mijnenveld konden de kids door naar het over brengen van water via de bekertjes aan een stok. Aan de afkoeling was zeker gedacht, in een koude bak met water lagen enorm veel knikkers die met de tenen gepakt moesten worden. Ook de timmer kunsten moesten geshowd worden door zo snel mogelijk een spijker in de boomstronk te slaan, om de moeilijkheidsgraad te vergroten moesten de kids een blinddoek om, op een iet wat blauwe vingertje na ging het goed.
Daarna kwamen de soesjes op tafel, waar de kids wel bang voor waren dat ze deze niet mochten opeten. Maar aan het einde van de baan, wilde zij deze toch niet meer eten.... Best vreemd, maar door de groene zeep was dit toch echt geen goed plan. Tja en dan nog niet gesproken over het grote springkussen waar ze over heen moesten om daarna de bal in de emmer te gooien, wat nogal makkelijk leek, maar flink lastig bleek te zijn. Waar het ene groepje nog flink fanatiek was had het andere groepje dan toch maar bedacht het aller slechtste groepje te worden en er dan maar wat leuks van de maken. Genieten geblazen dus!! En laten we dan het ver gooien van de banden niet vergeten, hele tactieken werden bedacht en dus werd het record een paar maal verbroken.
Met wat extra veel pauzes, om te drinken en het overheerlijke fruit wat al helemaal klaar stond om gegeten te worden, maakte het allemaal goed en fijn met dit warme weer. Maar... dan nog niet over het eindspel gesproken... het finale spel! Het spel van jongens tegen de meisjes... wauw, wat een super leuk effect heeft dit op fanatieke kids! Tja... en de winnaar.... Deze moet nog bekend gemaakt worden, maar gaat het de kinderen nu echt daarom of maakt het ze niks uit, want je hoort ze dan toch ook echt niet na een paar dagen onzekerheid...
Toen kwamen de kaartjes op tafel, die eindelijk geschreven en geknutseld kunnen worden. Kindjes blij, leiders blij, nou geen klagen dus vandaag!!
Euhm... toch niet alles zoals het altijd gaat... de disco! Die stond op het programma voor vanavond, he... dit hoort toch niet! Dat klopt! Maarja zo af en toe kunnen wij nog best flexibel zijn in onze planning. Tja, omkleden opmaken, was al snel voor elkaar! Alle kids wisten precies wat ze aan gingen doen, de een helemaal into ons thema sprookjes de ander op zijn mooist met nette haartjes! Nog even oefenen voor de playbackshow en dan kan het toch echt beginnen! Van ons best doen om de kids op de dansvloer te krijgen was niet echt spraken, dit was eerder andersom. Wauw wat een mooie, bijzondere en hechte groep kinderen bij elkaar!

Dinsdag 24 Juli 2018 

Een nieuwe dag is aangebroken in Putten!
Na een beetje uitgeslapen te hebben na de discoavond stond er weer een nieuwe dag vol verrassingen op ons te wachten.
Tijdens het ontbijt kwamen er ineens twee biggetjes uit het bos gehuppeld. Deze biggetjes kwamen voor de ochtendgymnastiek. Iedereen van tafel en met z'n allen de hardstyle versie van ‘hoofd, schouders, knie en teen'. Alle kinderen deden fanatiek mee! Na de ochtendgymnastiek verlieten de biggetjes de kinderen weer en gingen zij weer het bos in.
Vandaag was iets anders dan anders. Normaal gesproken zouden wij er nooit voor kiezen om twee keer hetzelfde te doen in de kampweek, maar dit keer gaf het hete weer de doorslag om toch naar hetzelfde zwembad te gaan als afgelopen zondag. Het Bosbad in Putten heeft een binnen en buitenzwembad en een groot grasveld met vooral heel veel bomen voor de schaduw. Ook de fietsroute erheen is alleen maar door het bos. De kinderen hadden zich afgelopen zondag prima vermaakt, dus een tweede dagje was uiteindelijk ook geen straf.
Op het buitenveld was onder andere een groot springkussen en een volleybalnet, van beide is flink gebruik gemaakt.
Ook is er in het zwembad een nieuw kampstel ontstaan. Wie dat zijn, houden wij nog even geheim..... dit vertellen ze vast graag zelf... wel kunnen we alvast zeggen dat de liefde er vanaf spat!

Bij terugkomst op het kamp konden we meteen aan tafel. Waar we begonnen met een overheerlijk chinees kippensoepje, kwam vervolgens het hoogtepunt van de week: PANNENKOEKEN! De keukenploeg had weer flink staan bakken, pannenkoeken met rozijnen, met kaas, met ham, de keuze was reuze!
De traditie met poedersuiker wolken en stroop over je vingers blijft in ere en kwam dus ook dit jaar weer voorbij. De foto's hiervan zeggen genoeg! Schik voor iedereen!

Tradities zijn er om in ere te houden... ondanks dat de leiding door middel van een mooi verhaal de kinderen op het verkeerde been zette, werd er onder de kinderen al veel gesproken over de welbekende ‘spooktocht', ook wel het nachtspel genoemd. Met het thema ‘Uit sprookjes kun je putten', was er weer een mooi verhaal opgezet:

Er waren eens een Hans en Grietje die de weg kwijt waren geraakt in het bos en kwamen zo bij het kamp gebouw aan. Zoals jullie weten zijn ze weer het bos in gegaan om naar de andere sprookjes te gaan zoeken. Ze zeiden dat ze terug zouden komen maar ik heb ze nog niet terug gezien. Zullen ze ooit wel terug komen? Wel zijn de 3 biggetjes rennend uit het bos gekomen maar de wolf hebben ze gelukkig weten af te schudden. De biggetjes zijn ook weer terug het bos in gegaan om Hans en Grietje te gaan zoeken. Zullen ze elkaar al zijn tegen gekomen...? Kunnen jullie Hans en Grietje en de 3 biggetjes niet gaan helpen zoeken?
De kinderen werden onderverdeeld in groepjes, groot en klein gemixt. In het bos kwamen ze een levende boom tegen samen met Pinokkio.
Toen de weg vervolgd werd kwamen ze de heks samen met Elsa tegen. Bij dit duo was er wel een hele vieze opdracht.... Snoephappen in appelmoes!
Bij het vervolgen van de weg kwamen ze 2 van de 3 biggetjes tegen. Hier was de opdracht om met een mond vol beschuit de bal naar de andere kant van het bankje te blazen. Met al het rondvliegende beschuit tijdens het blazen zorgde dit voor hilarische momenten.

Tijdens de spellen waren de kinderen druk bezig om elkaar te motiveren, maar ook om voor elkaar te zorgen in momenten van angst. Het idee was dat de grote kinderen de kleinere kinderen zouden steunen. Maar ook voor de grote kinderen is deze tocht best spannend. Zo werd er door één van de oudste kinderen gezegd: ‘ik ren ook weg als ik bang ben hoor, hoe moet ik ooit die kleintjes begeleiden?'. Gelukkig is ook dat goed gekomen!
De meeste groepjes hadden een andere manier gevonden om hun angsten te overwinnen, namelijk zingen! Er werd flink wat afgezongen in het bos op de route van de ene naar de andere post.
Bij het vervolgen van de weg kwamen de kinderen ook nog Aladin en de geest tegen. Bij deze post moesten de kinderen tongbrekers opnoemen, zoals: ‘als een potvis in een pispot pist, heb je een pispot vol met potvisvis', of ‘Ruud rups rapst rap rode ronde radijsjes'.
Bij de laatste post kwamen ze dan eindelijk Hans en Grietje tegen! Eind goed, al goed! Nog even wat drinken en chipjes eten en snel naar bed! Morgen staat ons weer een nieuwe dag vol verrassingen te wachten..

Woensdag 25 juli 2018

In verband met wat internetproblemen is het verslag van de woensdag wel gemaakt, maar helaas
verdwenen. Vandaar hier de nieuwe versie!
Vandaag een dagje op het kamp, altijd fijn! Er was weer een mooi programma neergezet. Dit keer
allerlei survival spellen. De kinderen werden weer in groepjes gedeeld en gingen per groepje alle
spellen af. In het bos was het spel lasergame, er waren verschillende parcours (bij één hiervan werd
je echt heel nat en vies, dit hebben de kinderen vast thuis al verteld), er moest door middel van
het gooien van waterballonnen in een emmer gezorgd worden dat de emmer naar beneden kwam,
er werd gewandeld in stilte waarin de kinderen voorwerpen tegenkwamen die ze achteraf moesten
opschrijven en er werd in het pand ook nog een spel met de lasergames gespeeld. Al met al reuze
interessant voor iedereen! Onder de middag werden we allemaal weer goed verwend door de
keukenploeg met heerlijke broodjes en later in de middag met een bak vol heerlijk fruit. Tijdens de
spellen is het erg leuk om te zien hoe de kinderen elkaar motiveren en vaak het beste in elkaar naar
boven proberen te halen. Rond half 3 waren de spellen afgelopen en was het voor iedereen even tijd
om te chillen. Weer grappig om te zien hoe ieder zijn of haar tijd invult. De één gaat lekker kleuren
met elkaar, terwijl de ander een watergevecht voorbereidt. Nog een kleine verrassing... oud
kampleidster Joska kwam langs! En als Joska langskomt, betekent dit dat er geschminkt moet
worden!
Na het eten vond traditioneel getrouw de gezellige afwas plaats voor de leiding. Altijd gezellig met
een vrolijk muziekje op de achtergrond.
Op het avondprogramma stond ook iets nieuws. Er was veel tijd en energie gestoken in het
nabootsen van een escaperoom. De escaperoom op kamp uitte zich in weer verschillende spellen
waarbij bij ieder spel een onderdeel van een code gekraakt kon worden. Bij het voldoende uitvoeren
van alle activiteiten (let op, tijd speelde hierbij ook een belangrijke rol!) kon de code gekraakt
worden. Het groepje wat alle activiteiten in de minste tijd had uitgevoerd mocht als eerste de code
proberen te kraken. Dit ging met succes!
Na nog wat gedronken te hebben was het vervolgens echt tijd om lekker te gaan slapen....

Donderdag 26 juli 2018

Vandaag hadden wij een jarige in ons midden; Marlies! We begonnen de dag dus tijdens het ontbijt met ‘Lang zal zij leven!'.
Ook zijn wij vandaag vroeg opgestaan, dit vanwege de warme weersvoorspelling en het programma wat wij toch graag door wilde laten gaan.
Rond 09.00 uur zat iedereen op de fiets richting Barneveld. Daar stond de vossenjacht op het programma. Toen iedereen goed was ingesmeerd en een flesje water op zak had kon iedereen opzoek naar de verschillende posten die zich hadden verspreid op de markt. De kinderen gingen opzoek naar onder andere Aladin, het (feest)varken, de prinses, oblix, de heks en de haai.
Bij iedere post kregen de kinderen een stukje van de rebus waar ze uiteindelijk een zin van moesten maken. Ondertussen werd er ook flink gestruind over de markt en gingen kinderen links en rechts een winkeltje in. Rond 12.00 uur werd er weer verzameld om snel naar het Oosterbad om de hoek te gaan. Dit was gelukkig echt maar 5 minuutjes fietsen, toch lukte het ons om in die 5 minuten een lekke band te rijden. Bij dit zwembad waren gelukkig ook veel grote bomen waar we met z'n allen in de schaduw konden zitten. Er werd flink gezwommen, want voordat je uit het water was, was je alweer opgedroogd. Er werd flink water gedronken en zonnebrand gesmeerd om de middag zo relaxed mogelijk te maken.
Rond 19.00 uur zat iedereen weer op de fiets om een klein uurtje naar het kamp te fietsen. Zelfs met deze tropische temperaturen deden de kinderen het super goed, echte toppers!
Het fietsen in de warmte werd bij terugkomst op het kamp beloond met een heerlijk tomatensoepje en nasi! Als toetje werd er nogmaals gezongen voor Marlies wie daarna trakteerde op heerlijke cornetto 's.
Na het toetje werd de jaarlijkse groepsfoto gemaakt, dit is altijd dikke schik! Daar waar de kinderen altijd denken dat ze daarna natgespoten worden (terecht, want normaal gebeurd dit wel ieder jaar) verliep het maken van de foto dit jaar heel soepel. Een mooie foto, met prachtige kinderen, zonder waterballet achteraf.
Meerdere kinderen hadden in de afgelopen week al gevraagd om een dropping. Groep 6 en 7 gingen rondt 22.00 uur lekker slapen. De eerste en tweede klas gingen de spannende uitdaging aan om zelf (uiteraard liep de leiding er volgzaam achteraan) de weg terug te vinden naar het kamp. Waar vorig jaar nog met de dropping zo goed als de route dubbel werd gelopen, liepen ze dit jaar bijna in één keer goed terug naar het kamp. Alleen het laatste stukje werd het toch lastig. Ongeveer 400 meter voor het kamp was er een keuze tussen links en rechts. De groep werd gesplitst en beide gingen een andere kant op. De groep die de verkeerde kant op liep kwam er na ongeveer 400 meter achter dat het toch een verkeerde keus was. Met een paar extra meters in de benen kwam ook de laatste groep veilig aan op het kamp.

Nog even een leuk detail, ondanks dat de thermometer deze temperaturen amper aan kon, was er één kindje die nog vrolijk in haar kerstsokken rond liep.

Voor nu slaap lekker en tot morgen!

Vrijdag 27 juli 2018

Bij de meeste kinderen is het voor de vrijdag geen vraag meer wat we gaan doen, maar meer waar
we naartoe gaan. Vrijdag is de dag van een pretpark. Om 08.30 uur stond een mooie dubbeldekker
klaar om ons naar onze bestemming te brengen. Voor de kinderen bleef het nog even spannend.... Al
vrij snel stond er namelijk op de borden Walibi. Maar helaas, de bus reedt door... Uiteindelijk bracht
de buschauffeur ons naar Slagharen! Een park waar (gelukkig) ook een watergedeelte bij zat met
leuke glijbanen. Met het warme waar was dat wel erg prettig! Door de warmte was het vrij rustig in
het park, dus wachten bij attracties was bijna niet van toepassing. Iedereen heeft zich weer prima
vermaakt. In het park werden we nog verwend met een patatje en een snackje waarna de terugreis
naar het kamp weer op ons wachtte.
Wel ging er nog een klein dingetje mis... we waren de portemonnees van de kinderen vergeten mee
te nemen. Gelukkig kwam ook dat weer goed! De kinderen konden geld ‘lenen' van de leiding en s'
avonds bij terugkomst op het kamp met hun eigen portemonnee terugbetalen. Mooi om te zien dat
ieder kind hier heel strikt in was en heel netjes ook terug kwam betalen.
Vrijdagavond staat meestal bekend om het kampvuur ter afsluiting van de week. Helaas door de
droogte was het code rood voor het aanmaken van een kampvuur. Wel hebben we gezellig met z'n
allen in de vuurkuil gezeten, een lantaarn geeft immers ook veel gezelligheid. De week werd

geëvalueerd, iedereen werd bedankt, een applaus voor jezelf waarop vervolgens iedereen langzaam
afdwaalde naar zijn of haar bedje.. Even goed slapen voor de terugreis!

Zaterdag 28 juli 2018

Aan al het mooie komt een eind, zo ook aan het Hoefse Jeugdkamp 2018. De dag waarop we na deze
fantastische week wakker worden en beginnen met onze tas inpakken. Wat ging dat dit jaar soepel.
De kinderen hadden vrijdagavond al de opdracht gekregen om je tas zo in te pakken dat je
zaterdagochtend met ‘5 minuten' volledig ingepakt zou zijn. Iedereen nam deze opdracht serieus,
want 5 minuten was echt niet veel.
Na het laatste ontbijt vertrokken de twee fietsgroepen rond de klok van 08.30 uur. Groep 6 bleef
achter met de keukenploeg om samen het pand op te ruimen en te wachten op de auto's welke hun
naar huis brachten.
Bij de fietsgroepen ging de terugweg boven verwachting. De kinderen waren wel wat stilletjes, het
was goed te merken dat de vermoeidheid er goed in zat. Door de stilte werden er in korte tijd veel
kilometers gemaakt wat betekende dat we met de koffietijd al in Baarn waren. Helaas kregen we net
voor Baarn wel een kleine hoosbui over ons heen, maar dat mocht de pret niet drukken. Een klein
beetje regen na zo'n week was ergens ook best fijn. Na Baarn met een paar kleine tussenstops
doorgefietst naar Vinkeveen waar ons een heerlijk ijsje of milkshake opwachtte. Nu waren we echt
bijna thuis! De laatste energie werd gebruikt om naar De Hoef te fietsen, ook daarin mocht een
hoosbui de pret niet deugen. Beide fietsgroepen fietste achter elkaar rond de klok van 14.00 uur De
Hoef in. Met een groot onthaal van alle ouders is iedereen weer veilig thuis!
Inmiddels traditioneel getrouw sprong het grotendeel van de kinderen, maar ook van de leiding de
Amstel in! Trots en vol vermoeidheid sluiten we Het Hoefse Jeugdkamp 2018 af. Het was weer
geweldig, weer een jaar voor in de boeken. Een week waarin nieuwe vriendschappen zijn ontstaan,
veel is gelachen, we van elkaar hebben geleerd en vooral nieuwe herinneringen hebben gemaakt!
Bedankt kinderen, bedankt leiding, op naar volgend jaar!