Kampverslagen 2019
Zaterdag 21 juli 2019
Tsja, en dan gaat na 62 jaar kamp de heenweg ineens anders dan anders. De onvoorspelbare weersverwachting heeft de kampleiders vanmorgen nog moeten doen besluiten om toch een alternatief te bedenken. De risico’s waren te groot om te gaan fietsen.
Om half 10 waren alle ouders geïnformeerd en om tien over half tien hadden zich al voldoende ouders en betrokkenen gemeld welke wel kinderen en leiding naar Amerongen wilde brengen. Gaaf om te zien hoe De Hoef op zo’n moment verbroederd.
Groep 6 en de keukenploeg vertrokken wel zoals ieder jaar om 12.00 uur vanuit De Hoef. Zo had de keukenploeg alle tijd om het kamp gebouw in te richten en kon groep 6 even rustig de locatie en omgeving verkennen. Naja…. Rustig? Ze werden aan het werk gezet en hielpen mee om de vrachtwagen leeg te halen. Toppertjes zijn het!
In De Hoef verzamelde rond half 3 de andere kinderen, leiding en chauffeurs. De fietsen werden in een extra vrachtwagen verzameld, een korte uitleg over wie er reedt en wie bij wie in de auto kon gaan zitten volgde. Iets over drieën vertrok de stoet met auto’s en vrachtwagen richting Amerongen.
Om half 5 kwamen we compleet in Amerongen. Er was aan het energie level meteen goed te merken dat we geen fietstocht achter de rug hadden. Adrenaline van hier tot De Hoef (en terug!).
Iedereen vloog direct naar boven om de beste slaapplek te veroveren. Dit is altijd een hele uitdaging. Nog steeds was goed te merken dat de adrenaline en energie in overvloed aanwezig waren. Dus halverwege het indelen van de slaapzalen werd deze activiteit even op pauze gezet. Er werd een spontaan rondje bos verkennen bij daglicht ingepland. Het zonnetje was inmiddels gaan schijnen. Wat willen we nog meer? Een heerlijke wandeling naar de bekende ‘eenzame eik’.
Bij terugkomst konden we aan tafel. En hoe onvoorspelbaar het weer s ’morgens was.. dit ging s’ middags nog even door. Met een zonnetje gingen we aan tafel, maar nog geen 10 minuten (wanneer iedereen net een kom soep voor zich had staan) kwam er een grote hagelbui over ons heen. Hagelstenen waar je U tegen zegt (zie foto!).
Met onze soep in de hand snel naar binnen.. waar de zaal nog niet was ingericht op een grote groep kids. Maar zo flexibel als kinderen zijn, ook dat loste zichzelf vrij snel op. Het hoofdgerecht, het welbekende broodje hamburger hebben wij lekker binnen opgegeten.
Na het dessert (let: het beroemde raketje!) is het op de dag van aanvang altijd even tijd voor een serieus onderwerp: regels en afspraken tijdens het kamp (en sommige ook zeker voor daarbuiten!). Opletten op teken, binnen de hekken blijven, geen partypoppers etc, ze komen allemaal voorbij. Maar misschien wel het allerbelangrijkste onderwerp wordt altijd voor het laatst bewaard. Tijdens Het Hoefse Jeugdkamp mag er geplaagd worden (dit is wanneer beide partijen het grappig vinden), maar pesten absoluut niet. Wie er pest, gaat naar huis is de regel. En om iedereen hier bewust van te laten zijn, zet iedereen zijn of haar handtekening.
Na het officiële gedeelte kon iedereen weer snel verder met bedden opmaken en tassen uitpakken. Maar ook het eerste scheerschuim gevecht was direct een feit.
We zijn er weer alsof we niet weggeweest zijn!
Het avondprogramma; tsja, en omdat vandaag toch alles al anders gaat dan normaal, hebben we vanavond voor de oudere een dropping ingezet. Iets wat normaal voor later in de week bewaard wordt. Groep zes heeft een kleine wandeling gemaakt en mocht daarna lekker gaan slapen. Voor de andere kinderen begon toen pas het avontuur. In twee groepen werden we gedropt.. en ja, hoe komen we dan weer zo snel mogelijk op kamp? In de oudste groep vonden ze het lastig om keuzes te maken. De jongste groep had een spannend avontuur met honden die ze tegenkwamen. Maar ook dat kwamen gelukkig al snel goed!
Beide groepen hebben uiteindelijk een flinke wandeling gemaakt. Bij terugkomst had de leiding het idee (of de hoop😉) dat de kinderen nu wel moe zouden zijn. Hoog tijd om naar bed te gaan.. morgen begint een nieuwe, volle dag!
Uitspraak van de dag toen iemand vanmiddag voor het eerst het kamp gebouw in liep:
‘Moet ik mijn schoenen uit?’
Dit jaar dus geen leuke fietsgroep foto’s van de heenweg. Maar we beloven… leuke foto’s gaan er deze week nog genoeg komen! Het doel is om iedere dag een verhaal op de website te zetten van de dag ervoor, dus houdt de website goed in de gaten!
Zondag 22 juli 2019.
Een nieuwe dag, dat betekent een nieuwe ronde met nieuwe kansen. Voor het eerst weer de gesmeerde boterhammen van de keukenploeg! Applaus voor de keukenploeg die iedere ochtend, middag en avond (en tussendoor) voor het eten en drinken zorgt! Het zonnetje scheen, dus een mooie dag was in het vooruitzicht.
Vandaag hadden we ook een jarige job in huis. Nova is vandaag jarig! Na het ontbijt hebben wij even hard voor haar gezongen.
Na het ontbijt was het dan toch echt tijd om de eerste kilometers op de fiets te gaan maken. In drie groepen vertrokken we richting zwembad de Zwoer in Driebergen- Rijsenburg. Een zwembad waar er zowel binnen als buiten gezwommen kon worden. Binnen kon er flink gestoeid worden in het grote bad op verschillende soorten donuts en banden. Buiten was er een uitdagende glijbaan en een flink grasveld waar van de zon genoten kon worden.
Mooi om te zien dat de groep heel gemoedelijk met elkaar omging. Iedereen ging lekker zijn of haar gang en liet zich af en toe even zien op de ‘leiderspost’.
Rond de klok van 12.00 uur kwamen de eerste patatjes en snacks voorbij. Maar gelukkig waren daar ook de druiven en meloenen van de keukenploeg! Rondom de druiven werd zelfs een wedstrijdje gehouden; ‘wie kan de meeste druiven in zijn mond stoppen?’.
Rond 17.30 uur zaten alle groepen weer netjes op de fiets richting kamp. Na een klein uurtje fietsen in de middagzon konden we direct aan tafel toen wij aankwamen op het kamp. Vandaag een groentesoepje, overheerlijke spaghetti en vla als toetje. Na het toetje trakteerde Nova iedereen op een lekker zakje snoep. Dank je wel Nova!
Na een klein relax- momentje was het alweer tijd voor een spel in het bos. Vanavond levend stratego! De uitleg van dit spel laten we over aan de kinderen voor thuis 😊.
Bij terugkomst nog even een lekker bekertje limonade.. en snel naar bed! Morgen weer een nieuwe dag met een gezellig en avontuurlijk programma!
Uitspraken van de dag:
‘Wordt je al gek van mijn geschreeuw?’; ‘Ik denk dat je het vast goed bedoeld!’
‘En als je trui nu gestolen is?’; ‘Dan bellen we toch gewoon 112!?’
‘Ik moet naar de WC; ‘Zal ik je snoepjes vasthouden?’; ‘Ja, maar het kan wel even duren hoor’.
Maandag 22 juli 2019.
De maandag, inmiddels bij iedereen bekend als ‘de’ dag dat er inkopen gedaan kunnen worden. De afgelopen jaren gingen we vanuit de Kameel altijd naar Amerongen zelf, om de inkopen te doen. Dit jaar ging ook hier een traditie ten onder. Op de fiets door het bos gingen we naar Veenendaal. Een groot assortiment aan winkels (zelfs 2x een action!), dus voor ieder wat wils. Er werd dan ook flink geshopt, zakken chips, snoep, speelgoed en ga zo maar door. Voor sommige waren de tassen die meegenomen waren te klein of te zwaar beladen. Een hele uitdaging dus om de voorraad naar kamp te vervoeren. Eenmaal op kamp aangekomen begint dan het eerste bunkeren. Alles wat gekocht is moet natuurlijk even geproefd worden.
Ondanks dat de buikjes net daarvoor aardig gevuld waren, was het toch tijd voor de lunch. Lekker een broodje op kamp eten! Gelukkig was daar bij de meeste kinderen nog wel een plekje voor.
Op het middagprogramma stond de 6- kamp. Naja, eigenlijk 7- kamp. Het leuke aan deze 7- kamp was dat ieder spel tegen een ander team gespeeld moest worden. De strijd per spel was daarmee des te groter. Zo was er een bierkrattenrace, bierdouche (maar dan zonder bier), memory XXL, boter-kaas-en-eieren parcours, jenga XXL, kleuren race met skittles en vliegend tapijt. Waterspellen, denkspellen en actieve spellen wisselden hiermee elkaar goed af. Fantastisch om te zien hoe fanatiek iedereen was!
Tussendoor werd er uiteraard voldoende gedronken, ingesmeerd en was er ook nog tijd om fruit te eten. Dit jaar hebben we namelijk weer veel fruit gekregen van de fruitboer in Mijdrecht.
Rond de klok van 17.00 uur was het tijd voor het eindspel; LEVEND SJOELEN!
Een gave ‘levende sjoelbaan’ lag op het terrein. Per groepje was het doel zoveel mogelijk punten te halen. Dit leek zo makkelijk nog niet te zijn. Eén iemand uit het groepje in de band en twee man duwen of trekken. Omdat de sjoelbak ook vol zat met water zorgde dit dat iedereen lekker koel bleef. Er waren acht groepjes, maar speciaal voor dit spel werd spontaan een 9de groepje samengesteld. Dit groepje, bestaande uit de oudste jongens zou even in 20 seconde laten zien hoeveel punten ze konden halen. Ze trapte hiermee in een val. Deze actie was namelijk vooraf ingezet. Op het moment dat ze zouden starten kwamen er van achter meerdere volle emmers koud water over hun heen. Een watergevecht was hiermee van start! En ook de leiding moest er aan geloven…
Al snel was iedereen, maar ook het hele kamp terrein doorweekt van het water. Grappig om te zien was ook dat waar aan de ene kant een watergevecht van start ging, er aan de andere kant van het gebouw een scheerschuimgevecht tot leven kwam.
Rond half zeven was het weer etenstijd. Vandaag een kippensoep als voorgerecht, gingen we verder met gebakken aardappels, zelfgemaakte gehaktballen met doperwtjes als hoofdgerecht en vla als toetje. Een drie- gangen diner welke we zelfs thuis niet krijgen.
Op het avondprogramma stond ‘levend bingo’. Jullie zullen misschien denken, ‘hoe werkt dit?’. De groep wordt in groepjes gedeeld en zit ieder aan een tafel met een bingo blad voor zich. Wanneer er een nummer wordt geroepen welke op je bingo blad staat hangt hier een voorwerp aan vast. Voorwerpen als: een vork, bal, rechter slipper, droog gras, linker sok, Donald Duck etc. Deze voorwerpen kun je of in je eigen tas vinden, of op een post ergens op het kamp- terrein. Iemand van je groepje moet dan opzoek naar dit voorwerp. Maaaaar; ondertussen gaat de bingo gewoon door. Jullie zullen misschien al denken; dat moet een zooitje geven. Klopt! Overal rennen kinderen, zoeken kinderen naar een post en voorwerpen, worden er bingo nummers omgeroepen en neemt per groepje iemand de taak van coördineren op zich. Iedereen is bloedfanatiek en heeft één doel: winnen!
Na afloop van het spel had iedereen wel wat drinken verdiend. We hebben weer een mooie en gezellige dag gehad. Ook de weergoden waren goed gezind! Slaap lekker allemaal en tot morgen!
Uitspraken van de dag:
‘Moeten jullie niet een kaartje kopen om naar je moeder te sturen?’; ‘Nee hoor, stuur maar een app’.
Tijdens levend bingo een kind bij een post; ‘hebben jullie een vork?’; ‘Nee, wij hebben geen bestek’; ‘Maar jullie zijn toch van de keukenploeg?’.
Dinsdag 23 juli 2019.
Voordat er een dag met (héél) veel zon aanbreekt mochten we eerst uitslapen tot half 9! Op een dag met zoveel zon zit er niks anders op dan verkoeling te zoeken in een zwembad. Een klein detail, het zwembad waar we naartoe gingen lag boven aan een grote berg in Leersum. Er zat dus maar één ding op, eerst flink klimmen met de fiets wat daarna beloont werd met een koud zwembad.
Nadat iedereen zich geïnstalleerd had op de verzamelplek kon ieder zijn of haar eigen gang gaan. De meeste kozen ervoor om meteen afkoeling te zoeken in het water, maar ook werd er eerst nog even flink gerelaxt.
Veel drinken en insmeren met zonnebrand stond vandaag centraal. Het is mooi om te zien hoe de hele groep zich kostelijk vermaakt, relaxed, behulpzaam is naar elkaar toe en goed op elkaar let. De leiding is trots!
Ondertussen arriveerde er ook een groot assortiment aan kaartjes, stiften, stickers en andere knutselspullen. Vooral de meiden gingen hier helemaal in op en de meest creatieve creaties kwamen tevoorschijn.
Tot aan het einde van de dag heeft iedereen zich kostelijk vermaakt!
Ieder nadeel heeft ook zijn voordeel, dus aan het einde van de dag mochten we ook de berg weer af! Goed opletten, handen aan het stuur, beetje bij remmen en goed voor je kijken zijn hierbij van groot belang.
Terug bij kamp konden we direct aan tafel en werden we verwend met een heerlijk chinees tomatensoepje en de inmiddels beruchte pannenkoeken!
Na het eten krijgen de kinderen altijd zelf even de tijd om iets te doen wat ze leuk vinden. Vandaag ging een grote groep kinderen buiten met elkaar ezelen. Zo leuk om te zien!
Rond half elf verzamelden we allemaal weer buiten om aan het nachtspel te beginnen.
De vorige verhuurder van de Kameel was Professor Hans Metdertijd. Deze professor was druk bezig met het maken van een tijdmachine. Tot op heden is de tijdmachine nog niet gemaakt en ontbreken er enkele onderdelen. Om de tijdmachine werkend te maken zijn er nog maar een paar delen nodig. De taak aan de kinderen om mee te helpen bij het maken van de tijdmachine zodat we weer in de toekomst kunnen kijken.
In groepjes gingen we het bos in. Bij iedere post die ze tegenkwamen moesten ze een opdracht doen. Door het uitvoeren van deze opdracht kregen ze een bout, moer of ring waarmee ze uiteindelijk de tijdmachine kunnen maken.
Uiteraard ging deze tocht niet vanzelf en kwamen ze onderweg verschillende ‘schrikposten’ tegen welke je letterlijk lieten schrikken.
De opdracht die de groepjes ook altijd mee krijgen is om goed op elkaar te letten en elkaar te helpen als dat nodig is.
Bij terugkomst op kamp was het stiekem toch alweer best laat. Dus nog even wat drinken en snel slapen. Morgen weer een nieuwe (warme) dag!
Uitspraak van de dag:
‘Heb jij deze week je tanden al een keer gepoetst?’; ‘Nee’; ‘Oké, dan vraag ik het morgen weer’.
Woensdag 24 juli 2019.
Een nieuwe dag met veel zon! Vandaag stond er een escape Amerongen op het programma. Jullie kennen vast allemaal wel escape rooms. Maar dit was toch echt wel een ‘special edition’. We kijken steeds naar kamp over 100 jaar, maar 100 jaar geleden op deze plek was er hier ook een jeugdkamp. Tijdens dit kamp werd er een vloek uitgesproken, dat elke 100 jaar, de groep kinderen die zich dan op kamp gevonden, zouden worden getroffen door het noodlot. Eén van de kampleiders 100 jaar geleden besloot dat als deze kinderen slim genoeg waren om een code te kraken, dit noodlot zou worden afgewend. Dus zij maakte 100 jaar geleden 6 koffers met een raadsel en verschillende opdrachten. Wie als eerste de opdrachten uitvoert en met het raadsel thuiskomt zorgt dat het noodlot wat 100 jaar geleden is uitgesproken wordt afgewend. Voor hen die valsspeelt en daarmee het noodlot tart, kan alleen maar rampspoed komen. Zij die als echte helden De Kameel beschermen en het raadsel oplossen zullen rijkelijk worden beloond.
Daarnaast was er 100 jaar geleden een grote aanwijzing, maar deze is helaas door de jaren heen verweerd.. Succes!
Met deze informatie gingen er 6 groepjes onder begeleiding van een leider van start. De eerste groepjes hadden de eerste vraag snel beantwoordt en konden daardoor snel het bos in, richting de eenzame Eik. Bij de eenzame Eik aangekomen stond de volgende uitdaging te wachten. Er volgde zo verschillende raadsels en opdrachten welke echt door middel van teamwork en een flink staaltje denkwerk uitgevoerd konden worden.
Na de eenzame Eik werden we naar ’t Berghuis gestuurd. Een restaurant midden in het bos waar we ook weer een raadsel op moesten lossen. Hier was ook de broodjes pauze en het moment om alle flesjes water weer flink bij te vullen. Insmeren en water drinken was een doorlopende activiteit vandaag.
Ondanks de warmte was het onder de bomen goed uit te houden. Rond 14.00 uur waren alle groepjes weer terug op kamp en had iedereen even een ‘vrije middag’. Voor de één betekende dit flink met water spelen terwijl de rest kiest voor even chillen op de slaapzalen (waar het overigens cooler was dan buiten!) of lekker buiten kaarten.
Omdat het avondprogramma vroeg van start ging vanavond moesten we vroeg eten. Vandaag op het menu: pannenkoekensoep, broodjes shoarma en een wafel met ijs.
Voordat we het vergeten te benoemen…. Dit jaar staat ook in het teken van een jubileum! Dennis gaat 25 jaar mee met kamp! Eind van de middag is hij flink in het zonnetje gezet met een mooie taart!
Voor de meeste is het geen verrassing meer, woensdagavond is disco- avond! Maar ook hierin een special edition! De disco was dit jaar weer buiten! We trapten af met fantastische optredens tijdens de playbackshow! Alle lof voor alle kinderen die opgetreden hebben en zich fantastisch hebben aangekleed voor de disco. Na de playbackshow kwam de special act; een schuimkanon werd aangezet! Wat een feest zeg! Alle kinderen gingen los in het schuim, los op de muziek en los met elkaar! Eén en al gezelligheid! Heel gaaf om te zien! De kinderen waren niet weg te slaan uit het schuim.
Rond de klok van middernacht was het dan echt tijd om een eind te breien aan de disco. Allemaal onder de tuinslang… en door naar bed! Hier zal nog lang over nagepraat worden….
Uitspraak van de dag:
Kind tegen een leider: ‘Kun jij mijn stem even terugtoveren?’
Donderdag 25 juli 2019.
Het wordt bijna saai… maar ook vandaag waren de weersvoorspellingen zonovergoten! En bij een zonovergoten dag zit er niets anders op dan (weer) te gaan zwemmen. Om de hitte enigszins voor te zijn werd er gekozen voor een zwembad. Hier konden we zowel binnen als buiten zwemmen en de route er naartoe was zo kort mogelijk en met zoveel mogelijk schaduw. Vooraf zijn de kinderen goed ingesmeerd en geattendeerd op het belang van het insmeren en drinken. Alles voor de veiligheid en gezondheid!
De kinderen hielden zich hier netjes aan, door de dag heen zag je steeds meer dat iedereen met zonnebrand en water in de weer was. Uiteraard zijn er altijd een aantal kinderen waarbij het belang van zonnebrand toch nog een keer benadrukt moet worden😊.
Ondanks dat we zeker niet de enige waren in het zwembad vermaakte de kinderen zich kostelijk. Waterpret werd afgewisseld met chillen, tekenen, lezen en vooral plezier maken.
Rond half 7 vertrokken we weer naar kamp. Nogmaals goed smeren, veel water drinken en vooral rustig fietsen hielpen ons terug naar kamp. Op kamp aangekomen werden er bij meerdere kinderen wel wat natte theedoeken in hun nek gelegd om wat af te koelen. Ook kwam er genoeg water tevoorschijn waar even lekker mee gespeeld werd.
We konden direct aan tafel voor een heerlijke kippensoep, een beetje zout konden we wel gebruiken! Als hoofdgerecht vandaag: nasi, inclusief saté saus, vers gebakken eitje, kroepoek en augurken. Wat worden we toch verwend! Het 3- gangen diner werd afgesloten met een vlaflip- en watergevecht! Een watergevecht wat er serieus aan toe ging met grote emmers, maatbekers en mega waterpistolen. We deden allemaal zo goed ons best, dat er een moment kwam dat mensen het koud kregen en dat met deze temperaturen.
De kinderen kregen de opdracht om hun tas zodanig in te pakken dat mocht het nodig zijn, ze in 10 minuten beneden kunnen staan, met hun spullen. Dus alle kleding van de waslijnen. Alle spullen, welke naast je tas liggen, in je tas en een setje kleding voor morgen bovenop. De één nam deze taak serieuzer dan de ander, maar al met al is er weer een beetje opgeruimd.
De wekker staat morgen heel vroeg (06.30 uur!), dus op tijd naar bed. Na het watergevecht was er nog tijd om even te kaarten, te tutten of even lekker te kletsen. De temperaturen waren nu weer enigszins te hanteren. De leiding leerde een paar kinderen ezelen en nog belangrijker bij dit spelletje, valsspelen. Mochten jullie thuis eerdaags dus verliezen, onze excuses. Daarna nog even een glas limonade en op naar bed. Morgen belooft weer een mooie dag te worden.
Actie van de dag:
Het bed van één van de kinderen was aan het plafond getapet. Dit als grap welke erg gewaardeerd werd!
Vrijdag 26 juli 2019.
Vrijdag, de spannendste dag van de week voor de kinderen. Want ieder jaar luid weer de vraag, waar gaan we dit jaar heen? Zoals gister al gezegd, de wekker stond vandaag (héél) vroeg! Om 06.30 uur ging de wekker en om strak 07.00 uur zaten we aan het ontbijt. De vragen slingerde om onze oren: ‘waar gaan we naartoe?’, ‘gaan we naar Walibi?’, ‘moeten we op de fiets?', 'Waar is de bushalte waar we naar toe moeten fietsen?’ en ga zo maar door.
Om half 8 kwam er een touringcar voorrijden… altijd leuk een dubbeldekker! Voldoende eten, drinken en zonnebrand mee en onze laatste dag kon beginnen!
Na flink wat kilometers gingen we de Belgische grens over! Ook op dat moment vlogen de namen van attractieparken in België om onze oren. Na een busrit van ruim twee uur kwamen we borden Bobbejaanland tegen! Flink gejuich bij deze constatering! De meeste kinderen waren hier namelijk nog nooit geweest.
Bij aankomst werd iedereen goed ingesmeerd met zonnebrand en werden de uitgebreide instructies verteld. Niet alleen lopen in het park, ieder uur naar de post komen voor drinken en zonnebrand, zoveel mogelijk uit de zon lopen en zoveel mogelijk in waterattracties. Heel mooi om te zien hoe goed de kinderen dit in hun oren geknoopt hadden. Er was continue aanloop van kinderen bij de post en het water was niet aan te slepen. Toppers zijn het! In Bobbejaanland zijn er flink wat wilde achtbanen waar de meeste kinderen hun ei in kwijt konden.
In de afgelopen jaren is het een traditie geworden on te snuffelen in alle winkeltjes, maar vandaag bleek dat zelfs daar amper tijd voor was. Ook namen de kinderen (en leiding!) genoeg de rust om even te zitten op de post en bij te komen van de warmte.
Rond half 6 verzamelden we ons allemaal op de post en zat een dagje Bobbejaanland er alweer op.
Iets na zes uur zaten we allemaal weer in de bus. Precies op tijd, want nog geen 10 minuten later kwam het met bakken uit de hemel. Een mega regenbui na de overtollige hoeveelheid zon van vandaag.
In een bus met airco koelde we allemaal vrij snel af. Stipt half 9 kwamen we op kamp aan en door de perfecte timing werd ook stipt om half 9 ons eten bezorgd. Een grote hoeveelheid patat en snacks werden gebracht. We konden dus direct aan tafel en eten. Een heerlijke afsluiter van een fantastische dag.
Na het eten was het doel om alle kleding welke nog aan de waslijn hing in de juiste tas te krijgen. Omdat het de afgelopen dagen te warm is geweest mochten we geen kampvuur maken op deze laatste avond. Gelukkig hebben wij dit vaker meegemaakt en zijn wij hier inmiddels creatief in geworden. Een lamp met wat rood en geel papier erover heen doet wonderen. Gezellig alle kinderen erom heen, muziekje op de achtergrond en even genieten van het moment. Terugkijkend op een fantastische week met fantastische mensen en fantastisch weer. Het blijft ieder jaar weer bijzonder om een week met elkaar op pad te zijn, kinderen te zien groeien, van elkaar te leren, plezier te maken met elkaar, gekkigheid uit te halen en te genieten van ieder moment!
Zaterdag fietsen wij met twee fietsgroepen richting De Hoef. Het plan is dat wij rond kwart voor 9 uit Amerongen vertrekken. Via de facebookpagina houden wij iedereen op de hoogte van onze gezellige afsluitende tocht en onze aankomst in De Hoef. Mochten er vragen zijn, zijn wij uiteraard bereikbaar via de telefoonnummers die op de infobrief staan.
Uitspraak van de dag:
Op het moment dat de bus op de parkeerplaats van het kampgebouw staat te keren (waar je zou verwachten waar ze nu weten waar het kamp is) wordt de vraag gesteld: 'Zijn we er al bijna?'.
Zaterdag 27 juli 2019.
En zoals ze dan zeggen, aan al het moois komt een eind. Altijd een dubbel gevoel als je wakker wordt op de dag van vertrek. Enerzijds zijn alle batterijtjes wel aardig op en is het goed om thuis weer in het gewone ritme te komen, terwijl anderzijds het zo fijn is om met elkaar op kamp te zijn!
Om 07.00 uur ging de wekker en was het de uitdaging om aangekleed en ingepakt om 08.00 uur aan het ontbijt te zitten.
Ook hierin zie je dat het in een week tijd echt een groep is geworden, iedereen helpt elkaar met het sjouwen van tassen en het vegen van de zalen. In recordtijd was dan ook alles netjes en zaten we zoals gepland strak 08.00 uur voor de laatste keer met elkaar aan het ontbijt.
Afsluitend een groot applaus voor zowel de kinderen als leiding voor de fantastische week.
Vandaag was het dan voor de oudste groepen toch echt de taak om naar huis te gaan fietsen. De één had er helemaal zin in en gaf duidelijk aan dat naar huis fietsen echt bij kamp hoort, terwijl er ook (genoeg) kinderen waren die liever hadden gehad dat het weer ging onweren zodat ze weer met de auto naar huis konden.
Om kwart voor 9 zaten we op de fiets. En hoe moe we ook waren, het ging weer super voorspoedig! Het was warm, maar met genoeg drinkpauzes ging ook dat heel goed! In Breukelen kwamen beide fietsgroepen samen om nog even met z’n allen een welverdiend ijsje te eten. Vervolgens zijn we afzonderlijk van elkaar weer verder gefietst waarbij wel was afgesproken om langs de Amstel weer samen te komen zodat we als één groep De Hoef in konden fietsen. Het laatste stuk werd er flink gezongen; ‘we zijn er bijna’, ‘potje met vet’ en toch wel het nummer van de week ‘atje voor de sfeer’.
Halverwege De Hoef werden we al onthaalt met vlaggen en bij de kerk een onthaal van alle papa’s en mama’s. Wat een gaaf gezicht! Een kippenvel momentje. Iedereen is weer veilig thuis!
En niet alleen vanwege de warmte, maar ook omdat het inmiddels al een paar jaar traditie is sprongen alle kinderen en leiding meteen de Amstel in voor een verfrissende en afsluitende duik!
We kijken weer terug op een fantastisch kamp! Een week waarin we veel geleerd hebben, nieuwe vriendschappen zijn ontstaan en genieten op nummer één stond!
Namens alle kampleiders, dank jullie wel en heel graag tot volgend jaar!